Synonimy: Cinnamomum zeylanicum

Cynamon jest szeroko używany w przemyśle spożywczym jako przyprawa i aromat. Tradycyjnie kora lub olej były używane do zwalczania mikroorganizmów, biegunki i innych zaburzeń przewodu pokarmowego oraz bolesnego miesiączkowania, chociaż istnieją ograniczone dane potwierdzające te zastosowania. Cynamonowiec jest składnikiem suplementów diety, które mają wspomagać prawidłowy metabolizm węglowodanów. Obecnie badania skupiły się na działaniu przeciwzapalnym, przeciwutleniającym i przeciwbakteryjnym.

Działanie i zastosowanie cynamonowca

Podstawowe składniki czynne cynamonowca zawarte są w olejku eterycznym. Głównym składnikiem czynnym jest aldehyd cynamonowy, który stanowi od 65% do 80% olejku. Uważa się, że w małych dawkach posiada on właściwości stymulujące układ nerwowy, natomiast w dużych dawkach właściwości nasenne. Ponadto działa przeciwzapalnie, przeciwbakteryjnie i przeciwgrzybiczo. Aldehyd cynamonowy wpływa także na zwiększenie przepływu krwi, zmniejszenie tętna i prawdopodobnie równowagę węglowodanową. Olejek cynamonowca zawiera inne związki fenolowe i terpenowe, z których jednak większość jest lotna. Badania kliniczne potwierdziły leczniczą skuteczność cynamonowca w bolesnym miesiączkowaniu, zespole metabolicznym, cukrzycy i niealkoholowej stłuszczeniowej chorobie wątroby. Cynamonowiec może przyczyniać się również do regulacji cyklu miesiączkowego. Badania laboratoryjne wskazują na aktywność przeciwzapalną i przeciwbakteryjną.

Skuteczność cynamonowca potwierdzona w badaniach klinicznych

Badania kliniczne potwierdziły skuteczność cynamonowca w leczeniu schorzeń takich jak:

• Bolesne miesiączkowanie – w podwójnie zaślepionym, kontrolowanym placebo badaniu z randomizacją wykazano zmniejszenie nasilenia bólu u młodych dorosłych kobiet z pierwotnym bolesnym miesiączkowaniem podczas suplementacji cynamonem. W badaniu stosowano dawkę 3 g na dzień, podczas gdy zawartość cynamonu w dostępnych na rynku suplementach diety waha się od 100 do 350 mg.^[1]
• Zespół metaboliczny – przegląd systematyczny z 2017 roku posumował dane z 13 badań klinicznych z randomizacją, z których wynika, że stosowanie cynamonu ma korzystny wpływ na poziom cholesterolu całkowitego i trójglicerydów we krwi, natomiast nie stwierdzono istotnego wpływu na lipoproteiny o małej gęstości i HDL. Dawki cynamonu wahały się zwykle od 1 do 6 g na dzień i były podawane przez 2 do 4 miesięcy.^[2] Metaanaliza trzech badań klinicznych z randomizacją kontrolowanych placebo oceniających wpływ krótkotrwałego stosowania cynamonu na ciśnienie krwi u pacjentów w stanie przedcukrzycowym lub cukrzycą typu II wykazała znaczącą korzyść ze stosowania cynamonu. Proszek lub ekstrakt cynamonowy (500 mg do 2,4 g na dzień) podawano przez 12 tygodni.^[3]
• Cukrzyca – badanie z randomizacją sprawdzające różne dawki proszku cynamonowego kasja (1, 3 lub 6 g na dzień) przez 40 dni wykazało statystycznie i klinicznie znaczącą poprawę kontroli poziomu glukozy we krwi u pacjentów z cukrzycą typu II. Zaobserwowano również zmniejszenie biomarkerów czynników ryzyka sercowo-naczyniowego.^[4] Drugie badanie również wykazało znaczące obniżenie poziomu glukozy na czczo przy dawce 3 g na dobę w ciągu 4 miesięcy.^[5] W innym badaniu z randomizacją przez trzy miesiące oceniano stosowanie ekstraktu cynamonowego w dawkach dziennych 120 i 360 mg u pacjentów z cukrzycą typu II leczonych wyłącznie gliklazydem. Obie dawki ekstraktu cynamonowego spowodowały znaczne obniżenie poziomu hemoglobiny glikowanej, a niższa dawka wpłynęła na znaczne zmniejszenie poziomu trójglicerydów w surowicy.^[6] Natomiast w przeglądzie Cochrane obejmującym 10 badań klinicznych stwierdzono, że cynamon nie był bardziej skuteczny niż placebo, inne metody leczenia lub brak leczenia w zakresie obniżania poziomu glukozy we krwi i hemoglobiny glikowanej.^[7]
• Niealkoholowa stłuszczeniowa choroba wątroby (NAFLD) – w podwójnie zaślepionym badaniu z randomizacją oceniano wpływ suplementacji cynamonem na uwrażliwienie na insulinę u pacjentów z NAFLD, czyli najczęstszą etiologią uszkodzenia wątroby. Dzięki suplementacji 1500 mg cynamonu dziennie przez 12 tygodni zaobserwowano poprawę w porównaniu z placebo w zakresie insulinooporności, wrażliwości na insulinę, poziomu cukru we krwi na czczo, cholesterolu całkowitego, trójglicerydów, enzymów wątrobowych i markerów stanu zapalnego.^[8]

Niewystarczające lub brak dowodów na skuteczność cynamonowca

W małym, podwójnie zaślepionym badaniu z randomizacją kontrolowanym placebo stwierdzono, że suplementacja cynamonem w ilości 1500 mg na dobę przez 6 miesięcy znacząco poprawiła cykliczność miesiączek u kobiet z zespołem policystycznych jajników, podczas gdy brak poprawy zaobserwowano w grupie placebo.^[9]

Dostępne są badania na temat aktywności przeciwbakteryjnej cynamonu. W badaniu laboratoryjnym z użyciem izolatów Helicobacter pylori pobranych od pacjentów szpitalnych wykazano hamowanie wzrostu bakterii przez metylenowy wyciąg cynamonowy.^[10] W badaniu in vitro na komórkach nabłonka żołądka zakażonych Helicobacter pylori zaobserwowano, że ekstrakt cynamonowy ma wysoką i silną aktywność hamującą IL-8. Nie stwierdzono jednak żadnego znaczącego bezpośredniego działania cytotoksycznego na komórki żołądka lub aktywności bakteriobójczej.

Ponadto jest prawdopodobne, że ekstrakty cynamonu wykazują działanie przeciwutleniające, a ekstrakt etanolowy wykazuje większą skuteczność niż ekstrakt wodny. Kilka eksperymentów laboratoryjnych sugeruje także działanie przeciwzapalne niektórych składników chemicznych cynamonu. Aldehyd cynamonowy hamuje produkcję tlenku azotu powiązaną z procesem zapalnym i hamuje biosyntezę prostaglandyny E2 katalizowanej przez cyklooksygenazę-2. ^[11][12][13]

Bezpieczeństwo stosowania cynamonowca

Przy stosowaniu cynamonowca cejlońskiego w dawkach do 6 g na dobę nie zgłoszono żadnych istotnych działań niepożądanych. Wykazano, że spożycie dużych ilości kory cynamonowej lub umiarkowanych ilości olejku cynamonowego powoduje zwiększenie częstości akcji serca, motoryki jelit, częstości oddechów i pocenia się przez chemiczną stymulację ośrodka naczynioruchowego. Istnieje opis przypadku dziecka, u którego po spożyciu 60 ml olejku cynamonowego wystąpiły wymioty, biegunka i utrata przytomności.^[14]

Cynamonowiec cejloński w ciąży i podczas laktacji

Cynamon jest ogólnie uznawany za bezpieczny, gdy jest stosowany jako żywność. W jednym badaniu zgłoszono działanie teratogenne na zarodki kurzych jaj, natomiast w innym nie wykazano dowodów teratogenności u szczurów, którym podano metanolowy ekstrakt cynamonu.

Interakcje cynamonowca

Teoretycznie cynamonowiec może nasilać działanie leków przeciwcukrzycowych. W przypadku stosowania z innymi lekami hepatotoksycznymi mogą wystąpić efekty addytywne.

Preparaty dostępne na rynku zawierające cynamonowca

Wybrane suplementy diety dostępne na rynku zawierające cynamonowiec cejloński zostały przedstawione w tabeli poniżej.

Wybrane suplementy diety zawierające cynamonowiec cejloński.

Piśmiennictwo

1. Jahangirifar, M., Taebi, M., Dolatian, M. (2018). The effect of Cinnamon on primary dysmenorrhea: A randomized, double-blind clinical trial. Complementary therapies in clinical practice, 33, 56–60. https://doi.org/10.1016/j.ctcp.2018.08.001⬏
2. Maierean, S. M., Serban, M. C., Sahebkar, A., Ursoniu, S., Serban, A., Penson, P., Banach, M., & Lipid and Blood Pressure Meta-analysis Collaboration (LBPMC) Group (2017). The effects of cinnamon supplementation on blood lipid concentrations: A systematic review and meta-analysis. Journal of clinical lipidology, 11(6), 1393–1406. https://doi.org/10.1016/j.jacl.2017.08.004⬏
3. Akilen, R., Pimlott, Z., Tsiami, A., Robinson, N. (2013). Effect of short-term administration of cinnamon on blood pressure in patients with prediabetes and type 2 diabetes. Nutrition (Burbank, Los Angeles County, Calif.), 29(10), 1192–1196. https://doi.org/10.1016/j.nut.2013.03.007⬏
4. Khan, A., Safdar, M., Ali Khan, M. M., Khattak, K. N., Anderson, R. A. (2003). Cinnamon improves glucose and lipids of people with type 2 diabetes. Diabetes care, 26(12), 3215–3218. https://doi.org/10.2337/diacare.26.12.3215⬏
5. Mang, B., Wolters, M., Schmitt, B., Kelb, K., Lichtinghagen, R., Stichtenoth, D. O., Hahn, A. (2006). Effects of a cinnamon extract on plasma glucose, HbA, and serum lipids in diabetes mellitus type 2. European journal of clinical investigation, 36(5), 340–344. https://doi.org/10.1111/j.1365-2362.2006.01629.x⬏
6. Lu, T., Sheng, H., Wu, J., Cheng, Y., Zhu, J., Chen, Y. (2012). Cinnamon extract improves fasting blood glucose and glycosylated hemoglobin level in Chinese patients with type 2 diabetes. Nutrition research (New York, N.Y.), 32(6), 408–412. https://doi.org/10.1016/j.nutres.2012.05.003⬏
7. Leach, M. J., Kumar, S. (2012). Cinnamon for diabetes mellitus. The Cochrane database of systematic reviews, 2012(9), CD007170. https://doi.org/10.1002/14651858.CD007170.pub2⬏
8. Askari, F., Rashidkhani, B., Hekmatdoost, A. (2014). Cinnamon may have therapeutic benefits on lipid profile, liver enzymes, insulin resistance, and high-sensitivity C-reactive protein in nonalcoholic fatty liver disease patients. Nutrition research (New York, N.Y.), 34(2), 143–148. https://doi.org/10.1016/j.nutres.2013.11.005⬏
9. Kort, D.H., Lobo, R.A. (2014). Preliminary evidence that cinnamon improves menstrual cyclicity in women with polycystic ovary syndrome: a randomized controlled trial. Am J Obstet Gynecol, 211:487. https://doi.org/10.1016/j.ajog.2014.05.009.⬏
10. Tabak, M., Armon, R., Neeman, I. (1999). Cinnamon extracts’ inhibitory effect on Helicobacter pylori. Journal of ethnopharmacology, 67(3), 269–277. https://doi.org/10.1016/s0378-8741(99)00054-9⬏
11. Lee, H. S., Kim, B. S., Kim, M. K. (2002). Suppression effect of Cinnamomum cassia bark-derived component on nitric oxide synthase. Journal of agricultural and food chemistry, 50(26), 7700–7703. https://doi.org/10.1021/jf020751f⬏
12. Lee, S. H., Lee, S. Y., Son, D. J., Lee, H., Yoo, H. S., Song, S., Oh, K. W., Han, D. C., Kwon, B. M., Hong, J. T. (2005). Inhibitory effect of 2′-hydroxycinnamaldehyde on nitric oxide production through inhibition of NF-kappa B activation in RAW 264.7 cells. Biochemical pharmacology, 69(5), 791–799. https://doi.org/10.1016/j.bcp.2004.11.013⬏
13. Huss, U., Ringbom, T., Perera, P., Bohlin, L., Vasänge, M. (2002). Screening of ubiquitous plant constituents for COX-2 inhibition with a scintillation proximity based assay. J Nat Prod 65, 11, 1517–1521. https://doi.org/10.1021/np020023m⬏
14. Dugoua, J. J., Seely, D., Perri, D., Cooley, K., Forelli, T., Mills, E., Koren, G. (2007). From type 2 diabetes to antioxidant activity: a systematic review of the safety and efficacy of common and cassia cinnamon bark. Canadian journal of physiology and pharmacology, 85(9), 837–847. https://doi.org/10.1139/Y07-080⬏