Czy lezynurad jest lepszą alternatywą dla allopurynolu? Zapewnia bezpieczniejsze i skuteczniejsze leczenie dny moczanowej?

Krótka odpowiedź

Po analizie wyników badania klinicznego z 2017 roku, nie wydaje się być lepszym wyborem. Wykazano, że nie powinno się go stosować w monoterapii dny moczanowej, ze względu na zbyt groźne działania niepożądane ze strony układu moczowego (głównie nerek). Może być rekomendowany jedynie jako lek dodatkowy (w niższej dawce), gdy leczenie inhibitorem oksydazy ksantynowej (allopurynol, febuksostat) nie daje pożądanego efektu.

Wyjaśnienie

Lezynurad (Zurampic) jest selektywnym blokerem transportera kwasu moczowego 1 (URAT1), który odpowiada za resorpcję zwrotną kwasu moczowego w kanalikach nerkowych. Po zażyciu tego leku dochodzi do zablokowania transportera URAT1 i w konsekwencji resorpcji kwasu moczowego, co prowadzi do zwiększenia jego wydalania z moczem. Prowadzi to do obniżenia jego stężenia w surowicy.^[1] Nie dochodzi więc do odkładania się kryształów moczanu sodu w stawach i tkankach, czyli głównego mechanizmu rozwoju dny moczanowej.^[2]

Skuteczność i bezpieczeństwo leczenia lezynuradem

Badano skuteczność i bezpieczeństwo leczenia lezynuradem zarówno pod kątem monoterapii,^[3] jak i w skojarzeniu z inhibitorami oksydazy ksantynowej.^[1] Według wyników badania klinicznego przeprowadzonego w 2017 roku, nie powinno się stosować lezynuradu jako jedynego leku w terapii dny moczanowej, gdyż powoduje on poważne działania niepożądane ze strony układu moczowego (niewydolność nerek, ostra niewydolność nerek, kamienie nerkowe).^[3] W badaniu klinicznym z 2019 roku natomiast potwierdzono skuteczność i bezpieczeństwo terapii skojarzonej lezynuradu z inhibitorem oksydazy ksantynowej u pacjentów przyjmujących wcześniej wyłącznie allopurynol lub febuksostat, lecz nie osiągających zadawalających efektów leczenia.^[1] Lepszy profil bezpieczeństwa lezynuradu w tym badaniu wynikał prawdopodobnie z możliwości podawania niższej dawki (200 mg) niż we wcześniej wspomnianym (400 mg).^[3][1]

Leczenie lezynuradem w praktyce

Allopurynol (Milurit, Allupol, Argadopin) pozostaje dalej lekiem pierwszego wyboru w leczeniu dny moczanowej,^[4] a lezynurad może być podawany jedynie jako uzupełnienie terapii, gdy nie są osiągane docelowe stężenia kwasu moczowego we krwi chorego.^[1] Leczenie skojarzone nie jest jednak na ten moment możliwe, ponieważ lezynurad nie jest dostępny pod żadną nazwą handlową (lek Zurampic został wycofany z obrotu).

Piśmiennictwo

1. Pérez-Ruiz, F., Jansen, T., Tausche, A. K., Juárez-Campo, M., Gurunath, R. K., & Richette, P. (2019). Efficacy and safety of lesinurad for the treatment of hyperuricemia in gout. Drugs in context, 8, 212581. https://doi.org/10.7573/dic.212581⬏⬏⬏⬏⬏
2. Dalbeth, N., Gosling, A. L., Gaffo, A., & Abhishek, A. (2021). Gout. Lancet (London, England), 397(10287), 1843–1855. https://doi.org/10.1016/S0140-6736(21)00569-9⬏
3. Tausche, A. K., Alten, R., Dalbeth, N., Kopicko, J., Fung, M., Adler, S., Bhakta, N., Storgard, C., Baumgartner, S., & Saag, K. (2017). Lesinurad monotherapy in gout patients intolerant to a xanthine oxidase inhibitor: a 6 month phase 3 clinical trial and extension study. Rheumatology (Oxford, England), 56(12), 2170–2178. https://doi.org/10.1093/rheumatology/kex350⬏⬏⬏
4. Stamp, L. K., Chapman, P. T., & Palmer, S. C. (2016). Allopurinol and kidney function: An update. Joint bone spine, 83(1), 19–24. https://doi.org/10.1016/j.jbspin.2015.03.013⬏