fbpx

Atomoksetyna

Autor:
Dodano: 21/01/2017
Opublikowano: 21/01/2017
Atomoksetyna (Strattera) to lek działający na ośrodkowy układ nerwowy, inhibitorem wychwytu zwrotnego noradrenaliny (NERI). Stosowany głownie w leczeniu nadpobudliwości ruchowej (ADHD), szczególnie u dzieci powyżej 6 roku życia, i młodzieży.

Atomoksetyna (Strattera) to lek działający na ośrodkowy układ nerwowy. Jest inhibitorem wychwytu zwrotnego noradrenaliny (NERI). Stosowany jest głównie w leczeniu nadpobudliwości ruchowej (ADHD) z deficytem uwagi,[1] szczególnie u dzieci w wieku 6 lat i starszych. Jest także wykorzystywany do leczenia zespołu Tourette’a.[2]

Jakich informacji udzielić o dawkowaniu?

Dostępne dawki atomoksetyny to: 10mg, 18 mg, 25 mg, 40 mg i 60 mg.

Atomoksetynę zazwyczaj przyjmuje się raz dziennie, rano, niezależnie od posiłku. U chorych, u których nie widać poprawy można stosować go dwa razy dziennie, rano oraz późnym popołudniem lub wczesnym wieczorem.[3]

Dawkowanie rozpoczyna się od całkowitej dawki dobowej wynoszącej 40 mg. Taką dawkę należy utrzymywać przez 7 dni. Dawka podtrzymująca wynosi 80mg – 100 mg.

Na czym się skupić edukując pacjenta o leku lub chorobie?

Atomoksetyna pomaga zwiększyć koncentrację i samoocenę.

Czy leczenie przynosi efekty?

Leczenie zaczyna się od najmniejszych dawek, jeżeli nie przynosi efektów, dawkę stopniowo zwiększa się w odstępach tygodniowych. Cały proces doboru odpowiedniej dawki trwa do momentu uzyskania poprawy.

Jakich działań niepożądanych można się spodziewać?

Do najczęstszych działań niepożądanych atomoksetyny należą: zmniejszenie łaknienia (aż do utraty łaknienia i anoreksji), ogólne osłabienie i senność, ból i zawroty głowy, drażliwość, wahania nastroju, bezsenność, pobudzenie, lęk i depresję, obniżony nastrój, tiki nerwowe, zwiększenie ciśnienia i tętna, bóle brzucha, wymioty i nudności, zaparcia, niestrawność, zapalenie skóry, świąd i wysypka.[4][3] Mogą pojawić się również wahania masy ciała – początkowy spadek, następnie wzrost.

Jak pomóc monitorować leczenie i ryzyko interakcji?

Podczas rozmowy z pacjentem warto wiedzieć, że:

  • podczas leczenia należy regularnie kontrolować ciśnienie tętnicze krwi i tętno po każdej modyfikacji dawki, a następnie nie rzadziej niż co 6 miesięcy; lek może powodować przyśpieszenie tętna i podwyższenie ciśnienia krwi,
  • atomoksetyna może powodować zaburzenia pracy wątroby, pacjenci i opiekunowie powinni być poinformowani, aby skonsultować się z lekarzem, jeśli rozwija się żółtaczka, pojawia się złe samopoczucie, ból brzucha, zaciemnienie moczu lub niewyjaśnione nudności; bardzo często występuje właściwy dla sympatykomimetyków spadek łaknienia,
  • atomoksetyna może powodować depresję lub nawet myśli samobójcze – zareaguj kiedy u pacjenta pojawia się zmiana nastroju, przygnębienie; jeśli zaobserwujesz podobne objawy, warto skonsultować to z lekarzem,
  • podczas stosowania leku, konieczna jest kontrola wzrostu i rozwoju młodego pacjenta, w szczególności jego funkcji poznawczych oraz dojrzewania płciowego,
  • lek może również wydłużać odcinek QT, dlatego nie zaleca się łączenia go z innymi lekami o takim działaniu niepożądanym (np. TLPD, neuroleptyki, leki przeciwarytmiczne, erytromycyna)
  • amoksetyna nie powinna być łączona z lekami z grupy SSRI, inhibitorami MAO[4](przerwa pomiędzy zastosowaniem obu leków to minimum 2 tygodnie), a także z salbutamolem,
  • lek jest przeciwwskazany u pacjentów z jaskrą z wąskim kątem ani z ciężkimi zaburzeniami sercowo – naczyniowymi;
  • amoksetyny nie należy stosować w ciąży i podczas karmienia piersią, chyba że korzyść znacznie przewyższa ryzyko[3],
  • podczas stosowania leku zaleca się ostrożność podczas prowadzenia pojazdów – ryzyko senności, zawrotów głowy.

Zaproponuj zmiany w stylu życia

Leczenie farmakologiczne jest tylko jednym z elementów terapii ADHD, nie wolno zapominać o prowadzeniu młodego pacjenta pod kątem psychologicznym, społecznym oraz edukacyjnym. Poinformuj rodzica, że powinien zachęcić dziecko do ćwiczeń, co pomoże w pozytywny sposób spożytkować nadmiar energii. Warto również zwrócić uwagę rodzica dziecka na dietę młodego pacjenta, należy unikać przetworzonej żywności, zawierającej dodatki i barwniki, oraz napojów gazowanych.

Suplementy zawierające kwasy: dokozaheksaenowy (DHA), eikozapentaenowy (EPA) i gamma-linolenowy (GLA) mogą pomóc zmniejszyć nadpobudliwość oraz poprawić koncentrację. Brak jest jednak twardych dowodów na skuteczność suplementacji NNKT w tym wskazaniu.[5]

Piśmiennictwo:

  1. Clemow DB, Bushe C, Mancini M, Ossipov MH, Upadhyaya H. A review of the efficacy of atomoxetine in the treatment of attention-deficit hyperactivity disorder in children and adult patients with common comorbidities. Neuropsychiatric Disease and Treatment. 2017;13:357-371. abstract [dostęp 1.03.2018]
  2. Castellanos FX, Acosta MT. [Tourette syndrome: an analysis of its comorbidity
    and specific treatment]. Rev Neurol. 2004 Feb;38 Suppl 1:S124-30. abstract [dostęp 1.03.2018]
  3. ChPL Strattera
  4. Kohn MR, Tsang TW, Clarke SD. Efficacy and Safety of Atomoxetine in the Treatment of Children and Adolescents with Attention Deficit Hyperactivity Disorder. Clinical Medicine Insights Pediatrics. 2012;6:95-162. pełny tekst [dostęp 1.03.2018]
  5. Anand P, Sachdeva A. Effect of Poly Unsaturated Fatty Acids Administration on Children with Attention Deficit Hyperactivity Disorder: A Randomized Controlled Trial. J Clin Diagn Res. 2016 Sep;10(9):OC01-OC05 abstrakt

Czy ten materiał był przydatny?
Czy przedstawiony materiał był przydatny?
Hidden
Podziel się:
Subskrybuj
Powiadom o
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments

Przeczytaj najnowszy numer Gońca Aptecznego:

0
Wyraź swoje zdanie i dodaj komentarz :)x
Scroll to Top

Zaloguj się

Zgłoś problem/błąd

Przepraszam. Musisz być zalogowany, aby zobaczyć ten formularz.