Glukagon to peptydowy hormon syntetyzowany przez komórki alfa wysp trzustkowych. Składa się z 29 aminokwasów, ma masę cząsteczkową 3485 Da. Reguluje gospodarkę węglowodanową, jego działanie polega na zwiększaniu stężenia glukozy (antagonistycznie do insuliny) i tłuszczu w krwi. Jest uważany za główny hormon kataboliczny ciała. Pobudza procesy glikogenolizy, glukoneogenezy i utleniania kwasów tłuszczowych.

Utrzymywanie stałego poziomu glukozy we krwi

Glukagon jest uwalniany z trzustki, gdy stężenie glukozy we krwi jest niskie. W wyniku jego działania w wątrobie zachodzi glikogenoliza. W miarę uwalniania kolejnych cząsteczek glukozy w hepatocytach zmniejsza się poziom glikogenolizy, a wzrasta glukoneogeneza – glukoza jest syntetyzowana z niecukrowcowych prekursorów, np. aminokwasów. W przypadku, gdy stężenie glukozy we krwi będzie wysokie, do krwi zostanie uwolniona insulina, która zwiększa transport glukozy do wnętrza komórek. Mechanizm ten pozwala utrzymać stabilny poziom glukozy we krwi.