Poza przypomnieniem farmakologicznego podziału doustnych leków przeciwcukrzycowych i najważniejszych informacji na ich temat (Patrz: “Co trzeba wiedzieć o doustnych lekach przeciwcukrzycowych?”.) mgr farm. Konrad Tuszyński omówił także kwestię prawidłowej obsługi penów insulinowych i wymiany igieł.
Pacjenci mają problemy z wymianą igieł w penach. Czasem lekarze zalecają stosowanie jednej igły wiele razy. Na konferencji zwrócono uwagę, jak ważne jest instruowanie pacjentów o częstej wymianie igieł, które niestety nie są refundowane. Na rynku dostępne są igły o średnicach 33G (0,20 mm), 32G (0,23 mm), 31G (0,25 mm), 30G (0,30 mm) lub 29G (0,33 mm). Każda igła powinna być użyta tylko jeden raz. Kilkurazowe stosowanie tej samej igły może skutkować niedokładnością w dawkowaniu, lipodystrofią, krystalizacją insuliny, bólem (gdyż każde wkłucie powoduje deformację igły), ryzykiem infekcji czy też wypływaniem igły. Zbyt długa igła może powodować wkłuwanie w mięsień, co powoduje nieprzewidywalny efekt działania insuliny (z reguły jest szybszy) i w konsekwencji może zwiększać ryzyko hipoglikemii.
O tym, jak ważna jest wymiana igły w penie po każdym nakłuciu, pisaliśmy już wcześniej. Specjalnie przygotowaną ulotkę edukacyjną możecie wydrukować i wydać pacjentom. (Patrz: “Dlaczego należy wymieniać igły w penie po każdym nakłuciu? [edukacja pacjenta]”.)
Kolejny tematem szeroko omówionym przez mgr farm. Konrada Tuszyńskiego były rodzaje penów. Peny różnią się np. posiadaniem lub brakiem wbudowanego gwintu. W pierwszym przypadku igła powinna zostać nakręcona bezpośrednio na gwint w penie. W kolejnej części konferencji przedstawiono, jak prawidłowo obsługiwać peny. Jeśli pacjent jest cukrzykiem, najczęściej stosuje stale insulinę. Do każdej insuliny powinien być zapewniony osobny pen. Nie ma możliwości zastosowania różnego typu insulin przez ten sam pen. Jeśli pacjent skarży się, że pen nie działa, w najczęstszym przypadku jest to związane z zapchaniem igły. Prelegenci omówili jeszcze inne kwestie, w których farmaceuta może doradzić pacjentowi z cukrzycą – omówiłam je w innym opracowaniu. (Patrz: “Pacjent z cukrzycą w aptece – co może doradzić farmaceuta?”.)