Głównymi wskazaniami do zastosowania inhibitorów konwertazy angiotensyny (IKA) jest nadciśnienie oraz niewydolność serca.[1] Przykładami tych leków są:
- kaptopryl (Captopril Jelfa),
- cylazapryl (Inhibace, Cilan),
- enalapryl (Benarapril),
- imidapryl (Tanatril),
- lizynopryl (Lisiprol, Prinivil, Ranopril),
- peryndopryl (Apo-Perindox, Prenessa, Vidotin, Prestarium),
- chinapryl (Accupro, Acurenal),
- ramipryl (Polpril, Tritace, Vivace),
- trandolapryl (Gopten),
- zofenopryl (Zofenil).
Na rynku dostępnych jest wiele preparatów złożonych. Szczególnie popularne są połączenia inhibitorów konwertazy angiotensyny z blokerami kanałów wapniowych czy diuretyków np. amlodypina + ramipryl (Sumilar) lub hydrochlorotiazyd + zofenopryl (Zofenil Plus). Preparaty te ułatwiają prowadzenie skutecznej farmakoterapii.
Przykłady takich połączeni znajdziesz w artykule: Połączenia leków kardiologicznych.
Jakich informacji udzielić o dawkowaniu?
Inhibitory ACE początkowo przepisuje się w małych dawkach, a następnie powoli je zwiększa, aż do dobrze tolerowanej, skutecznej dawki. Zwykle są przyjmowane przez pacjenta raz dziennie. Można je podawać niezależnie od posiłku.
Na czym się skupić edukując pacjenta o leku lub chorobie?
Inhibitory ACE są wykorzystywane w przypadku różnych schorzeń układu sercowo-naczyniowego, nie wszystkie z ich działań są dostrzegalne i zrozumiałe przez pacjenta. Należy zwrócić uwagę, jak ważne jest regularne przyjmowanie leku.
Czy leczenie przynosi efekty?
Podczas rozmowy z pacjentem zapytaj go:
- czy regularnie kontroluje ciśnienie krwi i jakie są wyniki;
- czy odczuwa poprawę, czy nie obserwuje nasilenia objawów, jeśli tak skieruj pacjenta do lekarza przepisującego leki.
Jakich działań niepożądanych można się spodziewać?
Częstym działaniem niepożądanym (wg ChPL ≥1/100, <1/10) IKA jest suchy kaszel,[2] który może być przyczyną odstawienia danego preparatu. W przypadku jego wystąpienia, najczęściej stosuje się zamianę IKA na antagonistę receptora AT1 dla angiotensyny (sartan). Ponadto inhibitory konwertazy angiotensyny mogą powodować niedociśnienie po przyjęciu pierwszej dawki (szczególnie u pacjentów przyjmujących duże dawki leków moczopędnych), bóle głowy, nieostre widzenie[3], zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego, nudności i wymioty.
Jak pomóc monitorować leczenie i ryzyko interakcji?
Przed rozpoczęciem terapii inhibitorami ACE należy sprawdzić poziom elektrolitów oraz czynność nerek. Ich stosowanie wymaga również biochemicznego monitorowania po każdej zmianie dawki, a następnie regularnej kontroli co sześć miesięcy.
Inhibitory ACE są lekami oszczędzającymi potas, z tego powodu, mogą wywoływać hiperkaliemię, bardziej powszechną u osób z zaburzeniami czynności nerek. Aby uniknąć szkodliwych interakcji, inhibitorów konwertazy angiotensyny nie należy łączyć z lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas.
Zaproponuj zmiany w stylu życia
W przypadku pacjentów z chorobami układu krążenia warto podkreślić znaczenie regularnych ćwiczeń, odpowiedniej diety, ograniczenia alkoholu oraz rzucenia palenia.
Piśmiennictwo