Jak wygląda Twój typowy dzień pracy?
Zacznę od tego, że pracuję w tej chwili tylko na pół etatu w małej osiedlowej aptece. Zaczynam pracę o 9:30 i kończę o 13:30. Właściwie cały czas w pracy spędzam za pierwszym stołem na obsłudze pacjentów, a także sprawdzając recepty. W poprzedniej pracy robiłam zamówienia, przyjmowałam towar, wprowadzałam faktury, czyli właściwie robiłam to samo co farmaceuci w Polsce.
Jak wygląda organizacja pracy w aptece w Hiszpanii?
W Hiszpanii właściciel apteki to tylko i wyłącznie farmaceuta, dlatego on często zajmuje się zamówieniami, a już na pewno zamówieniami u przedstawicieli. Redukuje to prawdopodobieństwo wystąpienia konfliktów miedzy farmaceutami a szefem, nie będącym farmaceutą. Natomiast często w aptece pracuje ktoś z rodziny szefa, dlatego trzeba umieć się odnaleźć w tej sytuacji. W aptece pracują farmaceuci, technicy farmaceutyczni i pomoc apteczna. Pomoc apteczna może normalnie sprzedawać leki i obsługiwać pacjentów za pierwszym stołem. Różnica polega na tym, że technicy farmaceutyczni otrzymują minimalnie większe wynagrodzenie i skończyli dwuletnią szkołę, a pomocą apteczną może być właściwie każdy. Wystarczy, że zostanie odpowiednio przyuczony do pracy przez farmaceutę.
Jak wygląda typowa apteka w kraju, w którym pracujesz?
Apteki w zasadzie nie różnią się od tych w Polsce. Niektóre specjalizują się w robieniu leków recepturowych czy homeopatii. Na pewno nie mamy w ofercie tylu różnych suplementów diety co w Polsce. Wykonujemy też pomiar glukozy i cholesterolu. Natomiast zaskoczeniem było dla mnie zakładanie kolczyków w niektórych aptekach.
Jakie widzisz zalety pracy w tym kraju względem pracy w Polsce?
Wyjechałam z Polski w 2014 roku tak więc pamiętam polską aptekę jako miejsce z długą kolejką starszych ludzi z wieloma receptami, do tego panował ciągły pośpiech, poprawianie recept po lekarzach po pracy i wieczny niedobór kadry. Było tak właściwie w każdej aptece, w której przyszło mi pracować. W Hiszpanii tego po prostu nie ma. System elektroniczny funkcjonuje od wielu lat. Recepty są wydawane tylko na miesiąc. Można nawet spokojnie wypić kawę, pogawędzić z szefem. Dodam, że tutaj gdzie obecnie pracuję, większość starszych ludzi ma uprawnienia do otrzymywania leków za darmo, albo płaci tylko 10% ich wartości. Pacjenci są tu bardzo zadowoleni. Zyskałam też wiele spokoju, a jeśli do tego dodam dobrą pensję i piękną pogodę to, wierzcie mi, ze nie chce się stąd wyjeżdżać.
A jakie wady?
Wad praktycznie, jak dla mnie, nie ma. W Hiszpanii każde województwo ma swoje karty ubezpieczenia i recepty, co może czasami prowadzić do małych konfliktów z pacjentem. Przykładowo taka sytuacja: w swoim województwie pacjent nie płaci za leki, a będąc w innym, na wakacjach już musi ponieść koszty tego leku. Hiszpański system ma więc wady, ale istnieje bardzo małe ryzyko popełnienia błędu podczas wydawania leku, chyba że człowiek się bardzo uprze i zignoruje ten krzyczący komunikat w komputerze. Decydując się na pracę w Hiszpanii musi znać język hiszpański, albo kilka języków obcych, szczególnie w miejscach turystycznych. Bardzo ciężko jest dostać pracę bez doświadczenia. Ja tez zaczynałam pracę w parafarmaciach [przyp. red. Działalność apteki polega na przygotowywaniu, przechowywaniu i wydawaniu leków, parafarmacja zajmuje się przygotowywaniem i wydawaniem produktów leczniczych dostępnych bez recepty]. Hiszpańscy pacjenci to typ pacjenta nieufnego. Na pewno nie jest to typowy anglik, który bez mrugnięcia okiem kupi wszystko co mu doradzicie. Trzeba nad nimi trochę popracować, a czasami dla dobra sprawy się poddać. Nie oznacza to, że widzą nas źle tylko po prostu przyzwyczajeni są do swoich wyborów.
Całą rozmowę przeczytasz najnowszym numerze Gońca Aptecznego w sekcji Farmacja na świecie.
Sprawdź tutaj.