Kolendra należy do ziół, które zostały wspomniane w Starym Testamencie czy też papirusie Ebersa. Dawniej używano niedojrzałych nasion kolendry jako środka odstraszającego krety.
Surowce
Owoc kolendry – Coriandri fructus
Skład chemiczny
W skład owocu kolendry wchodzi olejek eteryczny (linalol, geraniol, terpinen). Ponadto w owocach znajdują się flawonoidy, związki kumarynowe, fitosterole, kwasy polifenolowe, olej tłusty i związki białkowe.
Działanie
Owoc kolendry ma działanie:[1]
- rozkurczające,
- żółciopędne,
- wiatropędne,
- pobudzające wydzielanie soków trawiennych.
Zobacz też: Koper włoski – Foeniculum vulgare Mill.
Zastosowanie poparte wynikami badań klinicznych
Brakuje badań klinicznych potwierdzających celowość stosowania owocu kolendry.
Zastosowanie jako tradycyjny produkt leczniczy roślinny
Kolendra nie posiada monografii EMA i nie może być rejestrowana jako tradycyjny produkt leczniczy.
Zastosowanie w medycynie ludowej
Owoc kolendry w medycynie ludowej jest stosowany na takie choroby jak: schorzenia przewodu pokarmowego (owoc kolendry pobudza wydzielanie soków trawiennych i śliny) oraz schorzenia skórne.
Interakcje
Nie są znane interakcje owocu kolendry z lekami.
Bezpieczeństwo stosowania
Ze względu na brak danych klinicznych dotyczących bezpieczeństwa stosowania w czasie ciąży i laktacji, nie zaleca się przyjmowania surowca przez kobiety w tych okresach.
Przykładowe preparaty
Leki zawierające kolendrę siewną to:
- Owoc kolendry (FLOS) – zioła do zaparzania (do stosowania w leczeniu niestrawności jako środek rozkurczający mięsnie gładkie przewodu pokarmowego, przywracający perystaltykę jelit, ułatwiający odprowadzanie gazów i zwiększający łaknienie).
Ponadto wyciąg z owocu kolendry jest składnikiem leków złożonych:
- Cholesol – płyn doustny (do stosowania jako środek żółciopędny w niestrawności).
Piśmiennictwo
- Ożarowski A, Jaroniewski W: Rośliny lecznicze i ich praktyczne zastosowanie. Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych, 1987.⬏
