LDN (ang. Low Dose Naltrexone) eksperymentalna terapia polegająca na zastosowaniu off label niskich dawek naltreksonu, blokera receptorów opioidowych u pacjentów z chorobami autoimmunologicznymi.

Nalterkson stosowany jest najczęściej w leczeniu odwykowym (przy odwyku alkoholowym 25-50 mg/dobę).^[1] W LDN wykorzystywane są dawki znacznie niższe – zwykle od 1 do 4,5 mg na dobę. Mechanizm działania LDN ma opierać się na chwilowym zablokowaniu receptorów opioidowych co spowoduje wytworzenie endorfin i regulowanie reakcji układu odpornościowego.

Według zwolenników LDN, może ona mieć potencjalne zastosowanie w chorobach z autoagresji takich jak: 

• choroba Hashimoto,
• autyzm,
• neuroborelioza,
• stwardnienie rozsiane (SM),
• choroba Alzheimera,
• choroba Parkinsona,
• choroba Leśniowskiego-Crohna,
• wrzodziejące zapalenie jelita czy
• choroby reumatyczne.

Aktualnie brakuje jednak badań klinicznych potwierdzających skuteczność tej terapii.

Piśmiennictwo

1. ChPl Naltex⬏