Nużeniec, nużeniec ludzki (Demodex folliculorum) i nużeniec krótki (Demodex brevis) –  pasożytnicze roztocza skóry powodujące nużycę.  Żyją w obrębie gruczołów łojowych skóry i w torebkach włosowych żywiąc się łojem i martwymi komórkami naskórka. W przeciwieństwie do świerzbowców nużeńce nie drążą kanałów w skórze, ani nie wysysają krwi, dlatego wywoływany przez nie świąd jest praktycznie nieodczuwalny.

Nużeńce mogą bytować na wszystkich częściach ciała, gdzie obecne są gruczoły łojowe. Najczęściej pojawiają się na twarzy – w obrębie nosa, czoła, policzków i podbródka. Pasożyty mogą żyć w mieszkach włosowych rzęs, powodując świąd i stan zapalny spojówek. Przyczyniają się również do powstawania wągrów i zaskórników, a ich odchody mogą wywoływać podrażnienie i reakcje alergiczne. Sprzyja to powstawaniu zakażeń bakteryjnych w przebiegu trądziku i ŁZS.