Ortosyfon groniasty, inaczej nazywany herbatą jawańską, dostarcza bardzo cennego surowca, jakim jest liść ortosyfonu. Stosuje się go już od lat, głównie w Indiach, przy stanach zapalnych nerek, kamicy moczowej oraz cukrzycy. W medycynie europejskiej surowiec znalazł zastosowanie dopiero w pierwszych latach XX wieku.
Surowce
Liść ortosyfonu – Orthosiphonis folium
Skład chemiczny
Liść ortosyfonu zawiera w swoim składzie flawonoidy (sinensetynę), olejek eteryczny, kwasy fenolowe i duże ilości substancji mineralnych, w tym soli potasu.[1]
Działanie
Liść ortosyfonu groniastego ma działanie:
- przeciwzapalne,
- przeciwbakteryjne,
- moczopędne.
Zastosowanie poparte wynikami badań klinicznych
Brakuje badań klinicznych, które potwierdzałyby celowość stosowania liścia ortosyfonu.
Zastosowanie jako tradycyjny produkt leczniczy roślinny
Liść ortosyfonu może być stosowany w leczeniu takich dolegliwości jak:
- Zaburzenia oddawania moczu przebiegające ze zbyt małą ilością moczu.
Zastosowanie w medycynie ludowej
W medycynie ludowej liść ortosyfonu stosuje się w takich schorzeniach jak zatrucie organizmu toksynami, obrzęki i cellulit.
Interakcje
Nie są znane interakcje leków z liściem ortosyfonu.
Bezpieczeństwo stosowania
Preparaty z liścia ortosyfonu nie są zalecane w przypadku obrzęków pochodzenia nerkowego lub sercowego. Według monografii EMA, ze względu na brak danych, kobiety w ciąży i karmiące nie powinny przyjmować preparatów z surowca.[1]
Praktyczne wskazówki dla pacjentów
Podczas stosowania preparatów z liścia ortosyfonu należy przyjmować duże ilości płynów.
Przykładowe preparaty
Leki zawierające ortosyfon groniasty to:
- Liść ortosyfonu (FLOS) – zioła do zaparzania (jako środek moczopędny w łagodnych stanach zapalnych dróg moczowych).
Liść ortosyfonu dostępny jest także w suplementach diety, na przykład w połączeniu z liściem brzozy (Urosept fix).
Piśmiennictwo
