fbpx

Ostropest plamisty (Silybum marianum [L.] Gaertner)

Autor:
Publikacja: 04/10/2024
Aktualizacja: 12/07/2024
Ostropest plamisty w naturze
Ostropest plamisty wykazał skuteczność kliniczną w chorobach wątroby, zatruciach grzybami, cukrzycy, dyslipidemiii i niestrawności. Jakie są interakcje ostropestu?

Spis treści

Treść tylko dla farmaceutów i techników farmaceutycznych.

Synonimy: pstrok, święty oset, oset Najświętszej Marii Panny, dziki karczoch, milk thistle, Carduus marianus

Ostropest plamisty to roślina ceniona od czasów starożytnych. Surowcem farmaceutycznym ostropestu są owoce, których wyciąg stanowi składnik leków i suplementów o działaniu m.in. regenerującym komórki wątroby.

Działanie i zastosowanie ostropestu

Aktywnym składnikiem ostropestu plamistego jest sylimaryna. Składa się ona z kompleksu flawonolignanów, m.in. sylibiny A, sylibiny B (uważanych za najbardziej aktywne biologicznie składniki sylimaryny). Działanie ochronne ostropestu (m.in. na komórki wątroby) wynika z wielokierunkowego działania (głównie sylimaryny), w tym działania antyoksydacyjnego, przeciwzapalnego, przeciwwirusowego. Ze względu na słabą dostępność doustną ostropestu kompleksy fosfolipidowe sylibininy i sylimaryny pomagają poprawić wchłanianie. Ostropest plamisty wykazał skuteczność kliniczną w chorobach wątroby, zatruciach grzybami, cukrzycy, dyslipidemiii i niestrawności. Dowody na skuteczność kliniczną ostropestu w zatruciach lekami, zwiększaniu laktacji, alergicznym nieżycie nosa, chorobie Alzheimera, łagodnym rozroście gruczołu krokowego i poprawie funkcjonowania nerek są niewystarczające.

Skuteczność ostropestu potwierdzona w badaniach klinicznych

Badania kliniczne potwierdziły skuteczność ostropestu plamistego w leczeniu schorzeń takich jak:

  • Choroby wątroby – w badaniu z udziałem dzieci w wieku 5–16 lat z niealkoholową stłuszczeniową chorobą wątroby (NAFLD) sylimaryna podawana przez 12 tygodni (5 mg na kg m.c. na dzień) wpływała na zmniejszenie stłuszczenia wątroby, poprawę czynności wątroby i zmniejszenie poziomu trójglicerydów.[1] Metaanaliza 12 badań wykazała, że sylimaryna w monoterapii i terapii skojarzonej w leczeniu przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu B jest równie skuteczna co leki przeciwwirusowe i ochraniające wątrobę pod kątem wpływu na aktywność aminotransferaz w surowicy i markery włóknienia wątroby.[2] Przegląd Cochrane z 2007 roku obejmujący 18 badań klinicznych z udziałem ponad 1000 pacjentów wykazał, że stosowanie ostropestu plamistego redukuje śmiertelność związaną z chorobami wątroby, lecz po uwzględnieniu jedynie badań wysokiej jakości nie zaobserwowano tego efektu.[3]
  • Hepatotoksyczność w wyniku zatrucia – ze względu na zdolność do wiązania się z receptorami na błonach komórek wątroby i konkurowanie z toksynami o transport przezbłonowy ostropest plamisty może być korzystny w przypadku zatrucia po spożyciu grzybów aminata. Liczne opisy przypadków wspierają stosowanie sylibiliny w postaci infuzji w przypadkach zatrucia grzybami.[4]
  • Cukrzyca – metaanaliza z 2016 roku obejmująca 5 badań klinicznych z udziałem 270 pacjentów z cukrzycą typu II wykazała, że przyjmowanie sylimaryny (200–600 mg na dobę) ma wpływ na obniżenie poziomu glukozy na czczo, a także HbA1c. Nie wykazano wpływu sylimaryny na profil lipidowy, a badacze podkreślają, że włączone badania były niskiej jakości i nie można na ich podstawie jednoznacznie stwierdzić korzyści z suplementacji.[5] W badaniu z randomizacją kontrolowanym placebo z 2018 roku również udokumentowano statystycznie istotną poprawę wskaźników glikemii – poziomu glukozy w surowicy, insuliny i wrażliwości na insulinę u dorosłych z co najmniej 6-miesięczną historią cukrzycy typu II po 45 dniach stosowania ekstraktu sylimaryny (420 mg na dobę).[6]
  • Dyslipidemia – w badaniu z udziałem 40 pacjentów w wieku 25–50 lat ze zdiagnozowaną cukrzycą typu II zaobserwowano statystycznie istotną poprawę niektórych parametrów lipidowych u osób otrzymujących standaryzowany ekstrakt sylimaryny (420 mg na dobę przez 45 dni) – poziomu lipoprotein o wysokiej gęstości (HDL), triglicerydów oraz stosunku triglicerydów do HDL w porównaniu z placebo.[6] Metaanaliza 4 badań klinicznych wykazała, że stosowanie preparatu zawierającego ostropest i berberynę przyczynia się do zmniejszenia stężenia cholesterolu całkowitego, LDL, i stężenia glukozy na czczo, jednak jakość badań jest niska.[7]
  • Niestrawność – metaanaliza z 2004 roku wykazała, że preparat złożony zawierający m.in. wyciąg z owoców ostropestu zmniejsza nasilenie objawów niestrawności, w tym refluks, ból brzucha i nudności.[8]

Niewystarczające lub brak dowodów na skuteczność ostropestu

Wpływ ostropestu na hepatotoksyczność wywołaną lekami jest niejasny. Ostropest plamisty redukował  uszkodzenia wątroby wywołane paracetamolem, a w przypadku zmniejszania toksyczności leków przeciwgruźliczych uzyskane wyniki są sprzeczne. Podwójnie zaślepione badanie kliniczne z randomizacją z udziałem 55 pacjentów z gruźlicą wykazało, że terapia wspomagająca sylimaryną (140 mg 3 razy dziennie) istotnie zmniejszyła ryzyko uszkodzenia wątroby wywołanego lekami przeciwgruźlicznymi w porównaniu z placebo o 28%.[9] W dwóch innych badaniach z udziałem pacjentów otrzymujących konwencjonalną terapię przeciwko gruźlicy nie wykazano różnic w częstości polekowego uszkodzenia wątroby pomiędzy grupą otrzymującą sylibilinę w ilości 70 mg 3 razy dziennie[10] lub kapsułki z ostropestem (200 mg dwa razy dziennie) w porównaniu z grupą kontrolną.[11]

Badanie z udziałem 50 kobiet wykazało, że przyjmowanie zmikronizowanej sylimaryny w ilości 420 mg na dobę przez 63 dni przyczynia się do zwiększenia wytwarzania mleka o 85,94% względem 32,09% w przy stosowaniu placebo. Sylimaryna jest uznawana za substancję bezpieczną w promowaniu laktacji i nie wpływa na jakość i składniki kobiecego mleka.[12]

Badanie kliniczne z randomizacją z udziałem 60 pacjentów wykazało, że przyjmowanie sylimaryny przez miesiąc w połączeniu ze standardową terapią przeciwhistaminową skutkuje redukcją objawów alergicznego nieżytu nosa.[13] Ostropest w połączeniu z innymi składnikami wykazał skuteczność w poprawie funkcjonowania u pacjentów z chorobą Alzheimera, łagodzeniu objawów łagodnego rozrostu gruczołu krokowego.

Podwójnie zaślepione badanie kliniczne z randomizacją wykazało, że przyjmowanie trzech tabletek zawierających 140 mg sylimaryny codziennie przez trzy miesiące powoduje zmniejszenie wydalania albuminy z moczem i może być korzystne u pacjentów z nefropatią cukrzycową.[14] Stosowanie sylimaryny miało również wpływ na redukcję działań niepożądanych terapii przeciwnowotworowej, w tym opóźniało rozwój zapalenia błony śluzowej jamy ustnej. Sylimaryna nie wykazała działania ochronnego przed nefrotoksycznością wywołaną kontrastem oraz cisplatyną.

Bezpieczeństwo stosowania ostropestu

W badaniach stosowano bezpiecznie wyciąg z ostropestu w ilości do 420 mg na dobę do 4 lat.[15] Po przyjęciu doustnym ostropestu/sylimaryny mogą wystąpić krótkotrwałe zaburzenia żołądkowo-jelitowe (np. wzdęcia, uczucie pełności lub bólu brzucha), ból głowy i świąd. Stosowanie sylimaryny w wysokich dawkach może powodować zwiększenie poziomu bilirubiny i enzymów wątrobowych.

Ostropest plamisty w ciąży i podczas laktacji

Ograniczone badania kliniczne nie wykazały działań niepożądanych u kobiet w ciąży przyjmujących ostropest,  potrzebne są jednak dalsze dane w celu potwierdzenia bezpieczeństwa. Ostropest plamisty może mieć działanie pobudzające laktację przez zwiększanie poziomu prolaktyny

Interakcje ostropestu

Stosowanie preparatów z ostropestem może przyczyniać się do zwiększenia ryzyka hipoglikemii u pacjentów przyjmujących leki przeciwcukrzycowe. Potencjalnie ostropest może również powodować wzrost wskaźnika INR u osób przyjmujących warfarynę. Istnieją mieszane dane dotyczące zdolności ostropestu plamistego do wywierania aktywności hamującej lub indukującej aktywność CYP450, a także glikoproteiny P, jednak ryzyko interakcji jest minimalne i oparte głównie na wynikach badań in vitro lub modelach zwierzęcych. W przypadku jednoczesnego stosowania suplementów zawierających żelazo lub miedź z ostropestem plamistym ze względu na potencjalne działanie chelatujące i zmniejszenie wchłaniania żelaza/miedzi należy zachować kilkugodzinny odstęp pomiędzy preparatami.

Preparaty dostępne na rynku zawierające ostropest plamisty

Wybrane suplementy diety oraz leki OTC dostępne na rynku zawierające ostropest plamisty zostały przedstawione w tabelach poniżej.

Wybrane suplementy zawierające ostropest plamisty:

Nazwa preparatu Zawartość ostropestu w sugerowanej dawce dobowej Opis producenta
Ostropest plamisty Oleofarm 68 mg wyciągu z nasion w tym 34 mg sylimaryny Suplement diety zawierający ekstrakt z nasion ostropestu plamistego standaryzowany na zawartość sylimaryny.
Ostropest plamisty Colfarm 80 mg wyciągu w tym 35 mg sylimaryny Suplement diety wspomagający produkcję żółci oraz naturalną regenerację komórek i tkanek wątroby.
Ostropest plamisty Solgar 300 mg sproszkowanego nieprzetworzonego ostropestu plamistego,
175 mg standaryzowanego sproszkowanego wyciągu z nasion ostropestu
Suplement diety zawierający wyciąg z ostropestu plamistego, który korzystnie wpływa na funkcjonowanie wątroby i dróg żółciowych.
Sylimarol Cholesterol 52 mg wyciągu z owoców

Pozostałe składniki:

Wyciąg z ziela karczocha

Suplement diety stworzony w oparciu o sprawdzone składniki ziołowe pomagający utrzymać właściwy poziom cholesterolu i wspierający prawidłową pracę wątroby.
Piulatte plus 400 mg wyciągu z ostropestu w tym 60 mg sylimaryny)

Pozostałe składniki:

Wyciąg z rutwicy lekarskiej, fosfatydyloseryna

Suplement diety przeznaczony dla kobiet karmiących piersią zawierający w składzie unikalne połączenie składników, które jest wsparciem dla utrzymania zdrowych kości w okresie karmienia piersią oraz wspomaga zmniejszyć uczucie zmęczenia i znużenia.

Wybrane leki zawierające ostropest plamisty:

Nazwa preparatu Zawartość ostropestu w sugerowanej dawce dobowej Opis producenta
Sylimarol 35 mg/70 mg 50 mg/100 mg wyciągu suchego Produkt leczniczy stosowany wspomagająco w stanach rekonwalescencji wątroby.
Sylimarol Vita 214,3 mg wyciągu suchego

Pozostałe składniki:

Wit. B1, wit. B2, wit. B6, wit. Pp, pantotenian wapnia

Produkt leczniczy stosowany wspomagająco w stanach rekonwalescencji po uszkodzeniach wątroby.
Lagosa 240 mg wyciągu suchego Produkt leczniczy przeznaczony do leczenia stanów po uszkodzeniach wątroby spowodowanych działaniem związków toksycznych lub jako leczenie wspomagające w przewlekłych stanach zapalnych wątroby.
Legalon 140 172,0–186,7 mg wyciągu suchego Produkt leczniczy w postaci kapsułek twardych, zawierający suchy wyciąg z owoców ostropestu plamistego, stosowany pomocniczo przy przewlekłych stanach zapalnych i marskości wątroby.
Tabletki przeciw niestrawności 7 mg wyciągu suchego

Pozostałe składniki:

Korzeń mniszka, owoc kminku, liście mięty pieprzowej, kora kruszyny

Produkt leczniczy roślinny stosowany w zaburzeniach procesu trawienia.
Iberogast (na 100 ml) 10,0 ml wyciągu

Pozostałe składniki:

Wyciąg z ziela ubiorka gorzkiego, wyciąg z korzenia arcydzięgla, wyciąg z kwiatu rumianku, wyciąg z owocu kminku,

Wyciąg z liści melisy, wyciąg z liści pieprzowej, wyciąg z ziela glistnika, wyciąg z korzenia lukrecji

Produkt leczniczy roślinny do stosowania w przypadku różnych dolegliwości przewodu pokarmowego jak niestrawność, zespół jelita drażliwego, wzdęcia, nudności, zgaga.

Zobacz też: Jeżówka purpurowa – <i>Echinacea purpurea</i> L.

Piśmiennictwo

  1. Famouri, F., Saleh, M.M., Rostampour, N., Hashemi, E., Shahsanaee, A. (2017). The effect of silymarin on nonalcoholic fatty liver disease in children. J Herbmed Pharmacol, 6, 16–20.
  2. Wei, F., Liu, S. K., Liu, X. Y., Li, Z. J., Li, B., Zhou, Y. L., Zhang, H. Y., Li, Y. W. (2013). Meta-analysis: silymarin and its combination therapy for the treatment of chronic hepatitis B. European journal of clinical microbiology & infectious diseases : official publication of the European Society of Clinical Microbiology, 32(5), 657–669. https://doi.org/10.1007/s10096-012-1789-1
  3. Rambaldi, A., Jacobs, B.P., Gluud, C. (2007). Milk thistle for alcoholic and/or hepatitis B or C virus liver diseases. Cochrane Database Syst Rev, (4), CD003620.
  4. Mengs, U., Pohl, R.T., Mitchell, T. (2012). Legalon SIL: the antidote of choice in patients with acute hepatotoxicity from amatoxin poisoning. Curr Pharm Biotechnol, 13(10), 1964–1970.
  5. Voroneanu, L., Nistor, I., Dumea, R., Apeterii, M., Covic, A. (2016). Silymarin in type 2 diabetes mellitus: a systematic review and meta-analysis of randomized controlled trials. J Diabetes Res. 2016, 5147468.
  6. Ebrahimpour-Koujan, S., Gargari, B.P., Mobasseri, M., Valizadeh, H., Asghari-Jafarabadi, M. (2018). Lower glycemic indices and lipid profile among type 2 diabetes mellitus patients who received novel dose of Silybum marianum (L.) Gaertn. (silymarin) extract supplement: a triple-blinded randomized controlled clinical trial. Phytomedicine, 44, 39–44.
  7. Tóth, B., Németh, D., Soós, A., Hegyi, P., Pham-Dobor, G., Varga, O., Varga, V., Kiss, T., Sarlós, P., Erőss, B., Csupor, D. (2020). The Effects of a Fixed Combination of Berberis aristata and Silybum marianum on Dyslipidaemia – A Meta-analysis and Systematic Review. Planta medica, 86(2), 132–143. https://doi.org/10.1055/a-1063-1649
  8. Melzer, J., Rösch, W., Reichling, J., Brignoli, R., Saller, R. (2004). Meta-analysis: phytotherapy of functional dyspepsia with the herbal drug preparation STW 5 (Iberogast). Alimentary pharmacology & therapeutics, 20(11–12), 1279–1287. https://doi.org/10.1111/j.1365-2036.2004.02275.x
  9. Luangchosiri, C., Thakkinstian, A., Chitphuk, S., Stitchantrakul, W., Petraksa, S., Sobhonslidsuk, A. (2015). A double-blinded randomized controlled trial of silymarin for the prevention of antituberculosis drug-induced liver injury. BMC Complement Altern Med, 15, 334.
  10. Gu, J., Tang, S. J., Tan, S. Y., Wu, Q., Zhang, X., Liu, C. X., Gao, X. S., Yuan, B. D., Han, L. J., Gao, A. P., Wu, M. Y., Huang, L. H., Ma, J., Xiao, H. P. (2015). An open-label, randomized and multi-center clinical trial to evaluate the efficacy of Silibinin in preventing drug-induced liver injury. International journal of clinical and experimental medicine, 8(3), 4320–4327.
  11. Zhang, S., Pan, H., Peng, X., Lu, H., Fan, H., Zheng, X., Xu, G., Wang, M., Wang, J. (2016). Preventive use of a hepatoprotectant against anti-tuberculosis drug-induced liver injury: A randomized controlled trial. Journal of gastroenterology and hepatology, 31(2), 409–416. https://doi.org/10.1111/jgh.13070
  12. Di Pierro, F., Callegari, A., Carotenuto, D., Tapia, M.M. (2008). Clinical efficacy, safety and tolerability of BIO-C (micronized Silymarin) as a galactagogue. Acta Biomed, 79(3), 205–210.
  13. Bakhshaee, M., Jabbari, F., Hoseini, S., Farid, R., Sadeghian, M. H., Rajati, M., Mohamadpoor, A. H., Movahhed, R., Zamani, M. A. (2011). Effect of silymarin in the treatment of allergic rhinitis. Otolaryngology–head and neck surgery : official journal of American Academy of Otolaryngology-Head and Neck Surgery, 145(6), 904–909. https://doi.org/10.1177/0194599811423504
  14. Fallahzadeh, M. K., Dormanesh, B., Sagheb, M. M., Roozbeh, J., Vessal, G., Pakfetrat, M., Daneshbod, Y., Kamali-Sarvestani, E., Lankarani, K. B. (2012). Effect of addition of silymarin to renin-angiotensin system inhibitors on proteinuria in type 2 diabetic patients with overt nephropathy: a randomized, double-blind, placebo-controlled trial. American journal of kidney diseases : the official journal of the National Kidney Foundation, 60(6), 896–903. https://doi.org/10.1053/j.ajkd.2012.06.005
  15. Natural Medicines. (2020). Milk Thistle. Aktualizacja: 30.12.2020.
Subskrybuj
Powiadom o
1 komentarz
Najwyżej oceniane
Nowsze Najstarsze
Inline Feedbacks
View all comments
Joanna Brzezińska-Rojek

Bardzo ciekawy wpis 🙂 Niedawno ukazał się także artykuł przeglądowy dotyczący zdolności sylimaryny do redukcji ryzyka rozwoju zespołu metabolicznego. Pełny tekst: https://www.mdpi.com/2076-3921/13/4/390.

FB
Twitter/X
LinkedIn
WhatsApp
Email
Wydrukuj

Zobacz też

Inne o wskazaniach:

mgr farm.
Joanna Kijewska
mgr farm.
Joanna Kijewska
1
0
Wyraź swoje zdanie i dodaj komentarz :)x

Zaloguj się