fbpx

Preductal MR – działania niepożądane? [Konsylium]

Pacjentka lat 83 przyjęta na oddział neurologiczny z powodu utrzymujących się od godzin porannych bardzo silnych zawrotów głowy z zaburzeniami równowagi. Skarży się na bóle głowy w okolicy czołowej, dwojenie obrazu. Sylwetka pochylona, porusza się drobnymi kroczkami. Drżenie spoczynkowe obu rąk. Wole nadczynne tarczycy leczone J-131. Nadciśnienie, utrwalone migotanie przedsionków z niewydolnością serca, astma oskrzelowa. Przewlekła choroba nerek. Badanie neurologiczne – wzmożone napięcie mięśni typu parkinsonowskiego.

Po przebytej hospitalizacji została włączony m.in. lek Madopar 62,5

  • Preductal MR 1-0-0
  • Atrovent N 4×1
  • Incruse 0-1-0
  • Diphergan 10mg 1-1-1
  • Bisocard 5mg 1-0-0
  • Vilpin Combi 5mg+10mg 1-0-0
  • Diuver 10mg 1-0-0
  • Madopar 62,5 1-1-1
  • Pradaxa 110mg 1-0-1

W ChPL leku Preductal MR możemy znaleźć informację:

4.3 Przeciwwskazania
– Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
– Choroba Parkinsona, objawy parkinsonizmu, drżenia, zespół niespokojnych nóg oraz inne powiązane zaburzenia ruchowe.
– Ciężkie zaburzenie czynności nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min).

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Preductal MR nie jest produktem do leczenia napadów dławicy piersiowej, ani też leczenia początkowego niestabilnej dławicy piersiowej lub zawału mięśnia sercowego. Nie należy stosować produktu w okresie poprzedzającym hospitalizację ani też podczas pierwszych dni hospitalizacji. W przypadku napadu dławicy piersiowej należy ponownie ocenić chorobę wieńcową oraz rozważyć dostosowanie sposobu leczenia (leczenie farmakologiczne i możliwość wykonania rewaskularyzacji).
Trimetazydyna może powodować lub nasilać objawy parkinsonizmu (drżenie, bezruch, hipertonia), co należy systematycznie sprawdzać, zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku. W przypadkach budzących wątpliwości pacjentów należy skierować do neurologa w celu odpowiedniego zbadania. Wystąpienie zaburzeń ruchowych, takich jak objawy parkinsonizmu, zespół niespokojnych nóg,
drżenia, niestabilny chód, powinny prowadzić do definitywnego odstawienia trimetazydyny.
Przypadki te występują rzadko i są zwykle odwracalne po przerwaniu leczenia. Większość pacjentów wyzdrowiała w ciągu 4 miesięcy po odstawieniu trimetazydyny. Jeśli objawy parkinsonizmu utrzymują się dłużej niż przez 4 miesiące po odstawieniu leku, potrzebna jest ocena neurologa. Może dochodzić do upadków związanych z niestabilnym chodem lub niedociśnieniem, zwłaszcza u pacjentów przyjmujących leki przeciwnadciśnieniowe (patrz punkt 4.8).
Należy zachować ostrożność podczas przepisywania trimetazydyny pacjentom, u których można spodziewać się zwiększonej ekspozycji:
– z umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek (patrz punkty 4.2 i 5.2);
– w podeszłym wieku powyżej 75 lat (patrz punkt 4.2).

Czy w opisanym przypadku uzasadniony jest kontakt z lekarzem w celu zwrócenia uwagi na możliwość wystąpienia działań niepożądanych leku Preductal MR?

Czytelnik portalu

3 odpowiedzi

Subskrybuj
Powiadom o
3 komentarzy
Najwyżej oceniane
Nowsze Najstarsze
Inline Feedbacks
View all comments
Konrad Tuszyński

Jasne, że uzasadniony. Parkinsonizm, zaburzenia chodu i drżenie mięśniowe po trimetazydynie to bardzo częsty efekt uboczny, o ktorym nie od dziś wiadomo [1], a który nadal jest ignorowany, nie tylko w Polsce [2].

Maria Kowalczuk

Jestem ciekawa jak kolejno były te leki przepisywane i nie tylko te o których Izo mówisz? Jakiś czas temu, przy okazji omawiania lewodopy, opieka.farm wspominała o tym działaniu niepożądanym trimetazydyny. 

Z niecierpliwością będę oczekiwać spostrzeżeń mądrych ludzi 🙂

Maria Kowalczuk

Pacjentka ma z jednej strony przepisane leki oszczędzające potas, z drugiej wypłukujące potas i sód. Mniemam, że w szpitalu miała oznaczane elektrolity? 

https://opieka.farm/preparaty/badanie-elektrolitow/

Czy kontroluje sobie ciśnienie krwi? Pali papierosy?

Zastanawiam się, czy torasemid był zalecony na obrzęki spowodowane działaniem niepożądanym amlodypiny? Zastanawia mnie również dawka diabigatranu u pacjenta w podeszłym wieku, dodatkowo z ciężką niewydolnością nerek? Diabigatran lubi też obniżać stężenie hemoglobiny. I te leki wziewne – na kaszel po peryndoprylu? Miałam pacjenta 87 lat, u którego kaszel nasilał się po zażyciu diabigatranu (2 x 110 mg) rano i wieczorem. 

To takie tam moje rozważania. Nie wiem czy uzasadnione klinicznie?

EDYCJA: Sprostowanie: Pacjentka oczywiście zmaga się z przewlekłą chorobą nerek

3
0
Wyraź swoje zdanie i dodaj komentarz :)x

Zaloguj się