Spis treści
Carbo Medicinalis VP i Węgiel Leczniczy VP to dwa leki OTC, odpowiednio tabletki i kapsułki, od firmy Bausch Health Poland, które zawierają wysokie dawki węgla.
Węgiel leczniczy – Komu polecać?
Tabletki i kapsułki z węglem leczniczym możesz polecać:
- dorosłym i dzieciom powyżej 12. roku życia w przypadku leczenia biegunek oraz niestrawności i wzdęć,
- osobom poszukującym naturalnej alternatywy dla innych środków przeciwbiegunkowych,
- diabetykom – kapsułki (Węgiel leczniczy VP) są bez cukru,
- pacjentom z problemami w połykaniu – Carbo medicinalis VP i Węgiel leczniczy VP można podać w formie wodnej papki (pacjent może rozkruszyć tabletki, a zawartość kapsułki wysypać do wody).
Węgiel leczniczy – Jak stosować?
Węgiel leczniczy należy przyjmować:
- w biegunkach: 10-13 tabletek lub 20 kapsułek kilka razy na dobę,
- w niestrawności i wzdęciach: 3-4 tabletek lub 4-6 kapsułek kilka razy na dobę,
- nie dłużej niż:
| Wskazanie | Biegunka | Niestrawność i wzdęcia | Zatrucie lekami i związkami chemicznymi* |
|
|---|---|---|---|---|
| Wiek | Dorośli i dzieci >12 lat | Dorośli i dzieci >12 lat | Dzieci poniżej <1 roku | Dorośli i dzieci > 1 roku |
| Carbo medicinalis VP | ok. 4 g (10-13 tabletek) | 3-4 tabletek | 1 g/kg masy ciała** | Ok. 12,5 g (41-42 tabletek)*** |
| Węgiel leczniczy VP | ok. 4 g (20 kapsułek) | 4-6 kapsułek kilka razy na dobę aż do ustąpienia objawów. | 1 g/kg masy ciała** | Ok. 12,5 g (62 kapsułki)*** |
* W zatruciach jest podawany w formie zawiesiny wodnej do płukania żołądka.
** W razie potrzeby można ją powtarzać co 4–6 godzin.
*** W razie potrzeby można ją podawać kilka razy w ciągu doby.
Zgodnie z informacjami umieszczonymi w ChPL, węgiel aktywny może być stosowany w zatruciach związkami chemicznymi u dzieci już poniżej 1. roku życia, a w przypadku dużo mniej groźnych dolegliwości jak biegunka i wzdęcia od 12. roku życia.[1][2] Ta rozbieżność wynika z tego, że nie ustalono dawki dla dzieci poniżej 12. roku życia w innym wskazaniu niż zatrucia.[3][4]
Węgiel leczniczy – Jak działa?
Węgiel leczniczy działa w świetle przewodu pokarmowego i nie jest z niego wchłaniany. Jego zaletą jest to, że działa przyczynowo, adsorbując do swojej powierzchni związki chemiczne i toksyny bakteryjne uniemożliwiając w ten sposób drażniące działanie zarówno drobnoustrojów, jak i wytwarzanych przez nie toksyn na błonę śluzową jelit. Ze względu na swoją dużą powierzchnię adsorpcyjną, wykazuje silne działanie pochłaniające, uniemożliwiając wtórne wchłanianie zaadsorbowanych substancji.[1][2] Węgiel aktywny skutecznie adsorbuje wybrane ksenobiotyki m.in. salicylany, barbiturany, klonidynę, beta-blokery, fenytoinę, kokainę i inne substancje pobudzające,[5][4] toksyny bakteryjne[6] oraz pochłania gazy, zmniejszając wzdęcia po posiłkach.[7]
Węgiel leczniczy – Na co uważać?
Podczas stosowania węgla aktywnego mogą wystąpić zaparcia, wymioty i czarne stolce. Węgiel leczniczy nie jest skuteczny w leczeniu zatruć alkoholami, substancjami żrącymi, metalami ciężkimi, rozpuszczalnikami. Wielokrotne podawanie węgla nie jest skuteczne w przypadku przedawkowania doksepiny, tobramycyny, walproinianu oraz wankomycyny.[4] Ponadto nie wolno go podawać pacjentom nieprzytomnym lub z zatruciem lekami hamującymi ośrodkowy układ nerwowy ze względu na ryzyko przedostania się węgla aktywnego z żołądka do dróg oddechowych. Przed wykonaniem płukania żołądka niezbędne jest zabezpieczenie dróg oddechowych przy pomocy intubacji.
Węgla aktywnego nie powinno polecać się w trakcie ciąży, ponieważ brak jest wystarczających badań klinicznych, ponadto podczas ciąży pojawiają się zaparcia, a węgiel leczniczy może nasilać ich występowanie.[1][2]
Czytaj też:
Węgiel leczniczy – Na jakie interakcje zwracać uwagę?
Węgiel aktywny podany doustnie w różnym stopniu hamuje wchłanianie licznych, jednocześnie podanych leków, m.in. salicylanów i barbituranów. Leki należy stosować 2 godziny przed lub po przyjęciu węgla aktywnego. Nie należy go również przyjmować w trakcie ani bezpośrednio po posiłkach.[1][2]
Węgiel leczniczy – Dodatkowe informacje
Carbo Medicinalis VP zawiera 300 mg węgla aktywnego – jest to najwyższa dawka węgla aktywnego na polskim rynku. Tabletki posiadają substancje słodzące, w związku z czym nie są gorzkie w smaku. Ponadto można je rozgryzać, w celu uzyskania szybszego działania. Węgiel leczniczy VP jest dostępny w kapsułkach w dawce 200 mg. Kapsułki przyjęte w całości nie barwią języka i zębów.[1][2]
Carbo medicinalis VP i Węgiel leczniczy VP to leki OTC od wiarygodnego producenta, wytwarzane w standardach GMP, czyli podlegają kontroli jakości właściwej dla leków. W odróżnieniu od suplementów diety, dawki substancji leczniczych są ściśle określone w badaniach klinicznych, co gwarantuje bezpieczne i skuteczne leczenie.
Car-PL-2012-240
Nazwa produktu leczniczego: Carbo medicinalis VP, 300 mg, tabletki. Skład jakościowy i ilościowy: Każda tabletka zawiera 300 mg węgla aktywnego (Carbo activatus). Substancja pomocnicza: Każda tabletka zawiera 253,5 mg sacharozy. Postać farmaceutyczna: tabletka. Wskazania do stosowania: Biegunki, niestrawność, wzdęcia. Zatrucia lekami i innymi związkami chemicznymi – po porozumieniu z lekarzem. Dawkowanie i sposób podawania: Niestrawność i wzdęcia: Dorośli i dzieci powyżej 12 lat: Doustnie, stosuje się przeciętnie 3 – 4 tabletki kilka razy na dobę, aż do ustąpienia objawów. Tabletki można połykać w całości, jednak w celu ich szybszego działania zalecane jest ich rozgryzanie. Biegunki: Dorośli i dzieci powyżej 12 lat: Jednorazowo doustnie około 4,0 g (10-13 tabletek), najlepiej w postaci przygotowanej z rozkruszonych tabletek wodnej papki. Dawkę można powtarzać co kilka godzin, jeśli to konieczne. Zatrucia lekami i związkami chemicznymi: Dorośli oraz dzieci powyżej 1 roku: Jednorazowa dawka doustna wynosi zwykle około 12,5 g (41-42 tabletki). W razie potrzeby można ją podawać kilka razy w ciągu doby. Dzieci poniżej 1 roku: Jednorazowa dawka doustna wynosi zwykle 1 g/kg mc. W razie potrzeby można ją powtarzać co 4 – 6 godzin. Osoby w wieku podeszłym, pacjenci z niewydolnością nerek i wątroby: Bez zmian dawkowania. W leczeniu zatruć lekami i substancjami chemicznymi produkt leczniczy podaje się najczęściej w zawiesinie wodnej, np. do płukania żołądka. Sporządza się ją mieszając rozkruszone tabletki z 400 ml wody destylowanej. Zawiesina powinna mieć konsystencję gęstej śmietany. Podaje się ją doustnie przez zgłębnik w zalecanej dawce i usuwa przez odessanie lub wywołanie wymiotów, odzyskując całkowitą ilość podanego węgla. Przeciwwskazania: Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Nie należy stosować u pacjentów nieprzytomnych, u których nie zabezpieczono dróg oddechowych. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania: Węgla aktywnego nie należy podawać jednocześnie z innymi lekami, ponieważ może je adsorbować i osłabiać ich działanie. W leczeniu ostrych zatruć inne niezbędne leki należy podawać parenteralnie; jeśli konieczne jest wywołanie wymiotów przez lek doustny (np. ipekakuanę), należy wywołać je przed podaniem węgla. Węgiel należy podać 30 – 60 minut po ustaniu wymiotów. Nie należy stosować węgla, kiedy niezbędne jest podanie doustne specyficznego antidotum np. metioniny. Istnieje zagrożenie aspiracją do płuc w czasie podawania produktu u pacjentów nieprzytomnych oraz w przypadku zatrucia lekami hamującymi ośrodkowy układ nerwowy lub prowadzącymi do drgawek. W takich sytuacjach przed wykonaniem płukania żołądka, wymagane jest zabezpieczenie w postaci intubacji. Węgiel aktywny jest mało skuteczny w zatruciu między innymi: kwasem borowym, siarczanem żelaza(II) i innymi związkami metali, DDT, cyjankami, litem, etanolem, metanolem, glikolem etylenowym, produktami rafinacji ropy naftowej a także kwasami i zasadami nieorganicznymi. Pacjenci przyjmujący produkt przez 7 dni z powodu wzdęć lub 2 dni z powodu biegunki, u których pomimo leczenia objawy utrzymują się, powinni skontaktować się z lekarzem. Tak samo powinny postąpić osoby przyjmujące lek z powodu biegunki, jeśli wystąpi u nich gorączka lub krew w stolcu (leczenie wyłącznie węglem może być niewystarczające). Ostrożnie stosować w przypadku zatrucia środkami wpływającymi na perystaltykę jelit (np. środki przeciwcholinergiczne, opioidy). Środki przeczyszczające należy stosować ostrożnie i tylko sporadycznie podczas leczenia węglem aktywnym, ponieważ ciężka i długotrwała biegunka może prowadzić do zaburzeń wodno-elektrolitowych. Produkt zawiera 253,5 mg sacharozy. Należy to wziąć pod uwagę u pacjentów z cukrzycą. Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy, nie powinni przyjmować produktu leczniczego. Działania niepożądane: Częstość występowania przedstawionych poniżej działań niepożądanych jest nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych). Zaburzenia żołądka i jelit: wymioty, zwłaszcza u dzieci, zaparcia. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: aspiracja do płuc (zwłaszcza podczas wymiotów po podaniu węgla). Węgiel barwi stolec na czarno. Podmiot odpowiedzialny: Bausch Health Ireland Limited, 3013 Lake Drive, Citywest Business Campus, Dublin 24, D24PPT3, Irlandia. Numer pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: Pozwolenie nr R/0620. Wydane przez Prezesa URPLWMiPB.
Nazwa produktu leczniczego: Węgiel leczniczy VP, 200 mg, kapsułki, twarde. Skład jakościowy i ilościowy: Każda kapsułka, twarda zawiera 200 mg węgla aktywnego (Carbo activatus). Postać farmaceutyczna: Kapsułki, twarde. Wskazania do stosowania: Biegunki, niestrawność, wzdęcia. Zatrucia lekami i innymi związkami chemicznymi – po porozumieniu z lekarzem. Dawkowanie i sposób podawania: Niestrawność i wzdęcia: Dorośli i dzieci powyżej 12 lat: Doustnie, przeciętnie 4 do 6 kapsułek kilka razy na dobę, aż do ustąpienia objawów. Kapsułki można połykać w całości, jednak w celu uzyskania szybszego działania zalecane jest stosowanie w postaci zawiesiny powstałej po wsypaniu zawartości kapsułek do niewielkiej ilości wody. Biegunki: Dorośli i dzieci powyżej 12 lat: Jednorazowo doustnie około 4,0 g (20 kapsułek), najlepiej w postaci zawiesiny powstałej po wsypaniu zawartości kapsułek do niewielkiej ilości wody. Dawkę można powtarzać co kilka godzin, jeśli to konieczne. Zatrucia lekami i związkami chemicznymi: Dorośli oraz dzieci powyżej 1 roku: Jednorazowa dawka doustna wynosi zwykle około 12,5 g (około 62 kapsułek). W razie potrzeby można ją podawać kilka razy w ciągu doby. Dzieci poniżej 1 roku: Jednorazowa dawka doustna wynosi zwykle 1 g/kg mc. W razie potrzeby można ją powtarzać co 4 – 6 godzin. W leczeniu zatruć lekami i substancjami chemicznymi produkt leczniczy podaje się najczęściej w postaci zawiesiny powstałej po wsypaniu zawartości kapsułek do niewielkiej ilości wody. Zawiesinę podaje się doustnie przez zgłębnik w zalecanej dawce i usuwa przez odessanie lub wywołanie wymiotów, odzyskując całkowitą ilość podanego węgla. Przeciwwskazania: Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Nie należy stosować u pacjentów nieprzytomnych, u których nie zabezpieczono dróg oddechowych. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania: Węgla aktywnego nie należy podawać jednocześnie z innymi lekami, ponieważ może je adsorbować i osłabiać ich działanie. W leczeniu ostrych zatruć inne niezbędne leki należy podawać parenteralnie; jeśli konieczne jest wywołanie wymiotów przez lek doustny (np. ipekakuanę), należy wywołać je przed podaniem węgla. Węgiel należy podać 30 – 60 minut po ustaniu wymiotów. Nie należy stosować węgla, kiedy niezbędne jest podanie doustne specyficznego antidotum, np. metioniny. Zagrożenie aspiracją do płuc, zwłaszcza w zatruciu lekami hamującymi ośrodkowy układ nerwowy lub prowadzącymi do drgawek i u pacjentów nieprzytomnych, wymaga przed wykonaniem płukania żołądka zabezpieczenia w postaci intubacji. Węgiel aktywny jest mało skuteczny w zatruciu między innymi: kwasem borowym, siarczanem żelaza(II) i innymi związkami metali, DDT, cyjankami, litem, etanolem, metanolem, glikolem etylenowym, produktami rafinacji ropy naftowej a także kwasami i zasadami nieorganicznymi. Pacjenci przyjmujący produkt przez 7 dni z powodu wzdęć lub 2 dni z powodu biegunki, u których pomimo leczenia objawy utrzymują się, powinni skontaktować się z lekarzem. Tak samo powinny postąpić osoby przyjmujące lek z powodu biegunki, jeśli wystąpi u nich gorączka lub krew w stolcu (leczenie wyłącznie węglem może być niewystarczające). Ostrożnie stosować w przypadku zatrucia środkami wpływającymi na perystaltykę jelit (np. środki przeciwcholinergiczne, opioidy). Środki przeczyszczające należy stosować ostrożnie i tylko sporadycznie podczas leczenia węglem aktywnym, ponieważ ciężka i długotrwała biegunka może prowadzić do zaburzeń wodno-elektrolitowych. Działania niepożądane: Zaburzenia żołądka i jelit: rzadko (u ≥1/10 000 do <1/1 000 pacjentów) obserwuje się wymioty, zaparcia, biegunki, czarne zabarwienie stolca. Odnotowano przypadki aspiracji leku do płuc. Podmiot odpowiedzialny: Bausch Health Ireland Limited, 3013 Lake Drive, Citywest Business Campus, Dublin 24, D24PPT3, Irlandia. Numer pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: Pozwolenie nr IL-6170/ChF. Wydane przez Prezesa URPLWMiPB.
Piśmiennictwo:
- CHPL Węgiel leczniczy VP, 200 mg, kapsułki, twarde; data zatw. 15.10.2019 ⬏ ⬏ ⬏ ⬏ ⬏ ⬏
- CHPL Carbo medicinalis VP, 300 mg, tabletki; data zatw. 15.10.2019 ⬏ ⬏ ⬏ ⬏ ⬏ ⬏
- Chyka, P. A., Seger, D., Krenzelok, E. P., Vale, J. A., American Academy of Clinical Toxicology, & European Association of Poisons Centres and Clinical Toxicologists (2005). Position paper: Single-dose activated charcoal. Clinical toxicology (Philadelphia, Pa.), 43(2), 61–87. ⬏
- (1999). Position Statement and Practice Guidelines on the Use of Multi-Dose Activated Charcoal in the Treatment of Acute Poisoning, Journal of Toxicology: Clinical Toxicology, 37:6, 731-751 ⬏ ⬏ ⬏
- Juurlink D. N. (2016). Activated charcoal for acute overdose: a reappraisal. British journal of clinical pharmacology, 81(3), 482–487 ⬏
- Naka, K., Watarai, S., Tana, Inoue, K., Kodama, Y., Oguma, K., Yasuda, T., & Kodama, H. (2001). Adsorption effect of activated charcoal on enterohemorrhagic Escherichia coli. The Journal of veterinary medical science, 63(3), 281–285. ⬏
- Hall, R. G., Jr, Thompson, H., & Strother, A. (1981). Effects of orally administered activated charcoal on intestinal gas. The American journal of gastroenterology, 75(3), 192–196. ⬏
