Charakterystyczną częścią świetlika łąkowego są kwiaty, które kontrastując z ciemną zielenią liści przypominają świeczki. Jako roślina lecznicza świetlik jest stosowany od średniowiecza. Ówcześnie był dodawany do piw i win, zachwalano go także jako lek na wszelkie dolegliwości, szczególnie problemy związane z narządem wzroku. Istnieje anegdota autorstwa Johna Miltona, wedle której sam archanioł Michał przyniósł Adamowi ziele świetlika łąkowego, aby ulżyć mu w dolegliwościach oczu.
Surowce
Ziele świetlika – Euphrasiae herba
Skład chemiczny
Ziele świetlika zawiera glikozydy irydoidowe (aukubinę, katalpol), flawonoidy, fenolokwasy, depsydy i garbniki.[1]
Działanie
Ziele świetlika ma działanie:
- ściągające (dzięki zawartości garbników),
- przeciwzapalne (udowodnione w badaniach klinicznych),
- łagodzące podrażnienia (niepotwierdzone badaniami naukowymi).[1]
Zastosowanie poparte wynikami badań klinicznych
Brakuje wiarygodnych badań klinicznych, które potwierdzałyby celowość stosowania ziela świetlika.
Zastosowanie jako tradycyjny produkt leczniczy roślinny
Ziele świetlika może być stosowane w leczeniu takich dolegliwości jak:
- podrażnienia oczu, w tym: podrażnienie spojówek i brzegów powiek, zmęczenie oczu pracą przy sztucznym świetle.[2]
Zastosowanie w medycynie ludowej
W medycynie ludowej ziele świetlika stosuje się w takich chorobach jak: zaburzenia trawienia, zapalenie spojówek, nadwrażliwość na promieniowanie słoneczne.
Interakcje
Nie są znane interakcje ziela świetlika z lekami.[2]
Bezpieczeństwo stosowania
Ze względu na brak badań dotyczących bezpieczeństwa stosowania ziela świetlika w ciąży i laktacji, nie zaleca się stosowania surowca kobietom w tym czasie.
Przykładowe preparaty
Leki zawierające świetlik łąkowy to:
- Ziele świetlika (FLOS) – zioła do zaparzania (do stosowania zewnętrznie w łagodnych stanach podrażnienia spojówek i powiek).
- Świetlik fix (FLOS/Herbapol/Kawon) – zioła do zaparzania (do stosowania zewnętrznie w łagodnych stanach podrażnienia spojówek i powiek).
Piśmiennictwo
