Pytanie
Wielu rodziców podaje leki przeciwgorączkowe nawet wtedy, gdy gorączka jest minimalna lub nie występuje, ponieważ obawiają się, że dziecko musi utrzymywać „normalną” temperaturę. Czy zasadne jest więc podawanie leków przeciwgorączkowych dzieciom przy temperaturze poniżej 38°C?
Krótka odpowiedź
Powszechnie przyjmuje się granicę temperatury 38-38,5°C, przy której należy podać leki przeciwgorączkowe, jednak nie ma potrzeby podawania leków przeciwgorączkowych niezależnie od wyniku pomiaru, jeśli dziecko zachowuje się tak jak na co dzień.[1]
Wyjaśnienie
Przyjmuje się, że stan podgorączkowy to temperatura ciała między 37°C a 38°C. Gdy przekroczy 38°C, mówimy o gorączce. Ważne jest obserwowanie innych objawów towarzyszących chorobie tj. bóle mięśni i stawów, bóle głowy. W przypadku dzieci należy rozważyć podanie leku, gdy dziecko jest marudne, osłabione, odmawia jedzenia i picia oraz podwyższona temperatura ciała stwarza dyskomfort. Przy takich dolegliwościach podanie leków poprawi samopoczucie pacjenta i jest wtedy uzasadnione.
Wysoka gorączka nie jest wyznacznikiem poważnej choroby. Podwyższona temperatura ciała jest naturalną reakcją obronną organizmu na stan chorobowy, choć brakuje dowodów na to, by gorączka rzeczywiście skracała czas trwania choroby. Badania nie wykazały, że naturalnie przechorowana choroba bez leków ustępuje szybciej niż taka, w której naturalne mechanizmy się hamuje.[1] Zbyt wczesne podanie leków przeciwgorączkowych może jednak utrudnić rozpoznanie. Nie ma dowodów na to, że sama gorączka pogarsza przebieg choroby lub powoduje długotrwałe powikłania neurologiczne.
Wbrew powszechnemu przekonaniu, leki przeciwgorączkowe nie zmniejszają ryzyka wystąpienia drgawek gorączkowych, które mogą wystąpić u dziecka w wieku od 6. m.ż. do 5. r.ż. Drgawki wynikają z niedojrzałości układu nerwowego i są predysponowane genetycznie.[2][3]
Pilna konsultacja lekarska jest wymagana przy wystąpieniu gorączki u noworodka. U dzieci do 3. miesiąca życia rodzice powinni obserwować zachowanie dziecka i wysokość temperatury około doby. U dzieci powyżej 6. miesiąca życia powinni zachować czujność przez kilka dni i podawać płyny. Jeśli w tym czasie leki przeciwgorączkowe nie działają lub pojawią się dodatkowe objawy tj. wysypka, przyspieszona częstotliwość oddechów, wyraźna bladość lub zasinienie skóry, dziecko nie odpowiada prawidłowo na bodźce z otoczenia, a jego aktywność jest wyraźnie zmniejszona – należy zarekomendować wizytę u lekarza.[4]
Czytaj też: Czy nieobniżanie gorączki może być zagrożeniem dla zdrowia lub życia? – Wyjaśniamy!
Piśmiennictwo
- Urbane, U. N., Likopa, Z., Gardovska, D., & Pavare, J. (2019). Beliefs, Practices and Health Care Seeking Behavior of Parents Regarding Fever in Children. Medicina (Kaunas, Lithuania), 55(7), 398. https://doi.org/10.3390/medicina55070398 ⬏⬏
- Peetoom, K. K., Smits, J. J., Ploum, L. J., Verbakel, J. Y., Dinant, G. J., & Cals, J. W. (2017). Does well-child care education improve consultations and medication management for childhood fever and common infections? A systematic review. Archives of disease in childhood, 102(3), 261–267. https://doi.org/10.1136/archdischild-2016-311042 ⬏
- Section on Clinical Pharmacology and Therapeutics, Committee on Drugs, Sullivan, J. E., & Farrar, H. C. (2011). Fever and antipyretic use in children. Pediatrics, 127(3), 580–587. https://doi.org/10.1542/peds.2010-3852 ⬏
- Hague R. (2015). Managing the child with a fever. The Practitioner, 259(1784), 17–3. ⬏





Jest termin “fever phobia” czyli nieracjonalny lęk rodziców przed gorączką.