Zobacz też inne materiały dotyczące medycznej marihuany:

• Marihuana medyczna w recepturze aptecznej – praktyczne wskazówki
• W jaki sposób pacjent stosuje medyczną marihuanę? Czy może ją palić? – Wyjaśniamy!
• Jakie surowce z marihuaną aktualnie dostępne są w Polsce? – Wyjaśniamy!
• Na co zwrócić uwagę realizując receptę na medyczną marihuanę? – Wyjaśniamy!
• Olej CBD – Ścieżka rekomendacji
• Czy pacjent stosujący medyczną marihuanę może prowadzić samochód? Jak długo THC utrzymuje się we krwi? – Wyjaśniamy!

Transkrypcja

Cześć, nazywam się Adriana Rojek i witam w kolejnym odcinku pogadanek farmaceutycznych. Dzisiaj chciałabym opowiedzieć wam o tym jak powinna wyglądać prawidłowo wystawiona recepta na marihuanę medyczną i jak ją zrealizować. Zapraszam.

Medyczne stosowanie marihuany jest w Polsce legalne od 2017 roku. Konopie zostały zarejestrowane jako surowiec recepturowy, który ze względu na zawartość środków odurzających zaliczono do grupy 1-N. Surowiec stanowią całe, suszone, żeńskie kwiaty konopi pozyskiwane z dwóch podgatunków konopi : siewnej i indyjskiej. Różnią się one zawartością substancji odpowiedzialnych za działanie czyli fitokannabnoidów THC i CBD. W roślinie występują w postaci nieaktywnej, a ich działanie jest wyzwalane dopiero pod wpływem światła lub temperatury.
THC jest składnikiem wykazującym działanie psychoaktywne. Działa pobudzająco, ale też przeciwbólowo, przeciwwymiotnie, pobudza apetyt i obniża ciśnienie śródgałkowe.
CBD jest składnikiem pozbawionym działania psychoaktywnego. Wykazuje natomiast właściwości przeciwzapalne, przeciwbólowe, przeciwdrgawkowe, przeciwlękowe i zapobiega nudnościom.
Wzajemne proporcje tych składników odpowiadają za działanie surowca.

Ponieważ konopie do stosowania medycznego są surowcami recepturowymi nie posiadają charakterystyki produktu leczniczego i jasno określonych wskazań do stosowania.
Obecnie w Polsce zarejestrowanych jest 6 różnych rodzajów suszu z konopi od dwóch producentów. Surowce te różnią się zawartością i proporcjami THC i CBD, a co za tym idzie siłą działania i przeznaczeniem. Znajdują zastosowanie między innymi w leczeniu bólu, w tym neuropatycznego lub w przebiegu choroby nowotworowej, w leczeniu lekoopornej padaczki, stwardnienia rozsianego oraz w łagodzeniu nudności i wymiotów towarzyszących chemioterapii.
Marihuana do użytku medycznego nie jest refundowana, więc mimo rosnącej liczby aptek, w której można zrealizować receptę na konopie pozostaje poza zasięgiem ogromnej grupy pacjentów ze względu na bardzo wysokie koszty leczenia.

Opowiem teraz krótko jak powinna wyglądać recepta na marihuanę.
Pamiętajmy, że jest ona surowcem recepturowym i tak właśnie musi zostać przepisana na recepcie. Po wyświetleniu e-recepty po lewej stronie w części technicznej powinniśmy widzieć, że został przepisany lek robiony. Jako surowiec zaliczany do grupy środków odurzających 1-N marihuana jest zapisywana na receptach Rpw, które ważne są 30 dni.
Na prawidłowo wystawionej recepcie na konopie musi znaleźć się kilka elementów. Przede wszystkim jest to łacińska nazwa surowca czyli Cannabis flos oraz deklarowana zawartość THC i CBD .
Surowiec w procesie produkcji poddawany jest walidacji, a rzeczywista zawartość THC i CBD musi mieścić się w zakresie plus/minus 10% od deklarowanej co oznacza, że jeśli w nazwie surowca zapisane jest THC 20% to jego rzeczywista zawartość nie może być niższa niż 18% i wyższa niż 22%.
Co ważne, na recepcie na marihuanę lekarz określa łączną masę surowca, a nie substancji czynnej. Dzieje się tak dlatego, że zawartość substancji czynnej w surowcu określona jest procentowo ze wspomnianym wcześniej marginesem dziesięciu procent więc nie jest możliwe dokładne stwierdzenie jej zawartości. Na recepcie elektronicznej masa surowca może być zapisana liczbowo, natomiast na recepcie papierowej musi pojawić się zapis słowny.
Kolejną daną, która musi znaleźć się na recepcie jest dawkowanie. Ponieważ lekarz może przepisać ilość konopi wystarczającą pacjentowi na maksymalnie 90 dni leczenia zapis dawkowania musi umożliwiać nam przeliczenie jak długo zużywany będzie lek.

Przejdźmy teraz do samej realizacji recepty. Receptę na konopie musi zrealizować oczywiście magister farmacji. Marihuana do użytku medycznego nie jest refundowana i musi być wyceniana jako pełnopłatny lek recepturowy. Kwota, którą pacjent zapłaci za lek, może się różnić między aptekami. Ostateczna cena leku będzie zależała od indywidualnej marży aptecznej, która nie może być wyższa niż 25% kosztu jego sporządzenia.
Realizując receptę na konopie wybierz kod kod dla mieszanki ziołowej, odpowiedni surowiec i wpisz przepisaną przez lekarza liczbę gramów.
Bardzo często zapisana masa surowca odpowiada całemu opakowaniu i wtedy wycenie podlega wyłącznie surowiec. Jeśli przepisana ilość jest mniejsza należy doliczyć opakowanie apteczne, a pozostałą część surowca przenieść do pojemnika, który zabezpieczy go przed wilgocią i działaniem promieni słonecznych. Na życzenie pacjenta możemy rozważyć surowiec na porcje, jednak rozdrabnianie surowca może wiązać się ze stratami składników czynnych, a każda porcja powinna być zapakowana w zakręcany pojemnik z folią aluminiową co wiąże się z dodatkowym kosztem. Ponadto wielkość porcji może być trudna do ustalenia, ponieważ pacjent zazwyczaj empirycznie dobiera odpowiednią dawkę przynoszącą ulgę w objawach. Jeśli rozważamy konopie należy to robić w maseczce i rękawiczkach.
Realizacja recept na konopie, głównie ze względu na przepisywanie przez lekarzy ilości surowca odpowiadających pełnym opakowaniom nie jest czasochłonna i trudna. Dużym problemem może być za to dostępność surowca ponieważ zdarzają się okresowe przerwy w dostawach marihuany, a ze względu na różnice w działaniu terapeutycznym pomiędzy dostępnymi rodzajami suszu nie wolno ich zamieniać. Mam nadzieję , że będziecie trafiać wyłącznie na takie, które nie zawierają błędów formalnych.

To już wszystko co miałam wam do przekazania w tym odcinku. Do zobaczenia następnym razem w Pogadankach Farmaceutycznych.