Choroba niedokrwienna serca (choroba wieńcowa) prowadzi do zaburzeń równowagi pomiędzy zapotrzebowaniem na tlen a jego podażą do mięśnia sercowego. Charakterystycznym objawem choroby jest dusznica bolesna, u większości osób objawy ustępują po podaniu nitrogliceryny. Bezpośrednia przyczyną stabilnej choroby niedokrwiennej serca jest proces miażdżycowy tętnic wieńcowych, prowadzący do zwężenia ich światła. Do leków stosowanych w chorobie wieńcowej należą: β-blokery, antagoniści wapnia, iwabradyna, trimetazydyna, ranolazyna, allopurynol, nitraty stosowane przewlekle i doraźnie, molsydosmina. Ponadto u wszystkich pacjentów, jako prewencję incydentów sercowo-naczyniowych, zaleca się stosowanie małej dawki kwasu acetylosalicylowego oraz statyn.
Menu
