fbpx

Rukiew wodna (Nasturtium officinale W. T. Aiton)

Autor:
Publikacja: 07/04/2021
Rzeżucha wodna
U ludzi przyjmowanie ekstraktu z rukwii przyczyniało się do obniżenia stężenia CRP. Niektóre badania kliniczne wskazują, że rukiew działa przeciwutleniająco przez hamowanie peroksydacji lipidów i obniżanie poziomu dysmutazy ponadtlenkowej.

Spis treści

Treść tylko dla farmaceutów i techników farmaceutycznych.

Synonimy: watercress, rzeżucha wodna

Rukiew wodna to roślina z rodziny kapustowatych, która naturalnie występuje w Europie oraz Azji, lecz obecnie można ją spotkać na wszystkich kontynentach. Wykorzystywanym surowcem są części nadziemne.

Działanie i zastosowanie rukwii wodnej

Ziele rukwii wodnej zawiera glukozynolany, w tym glukonasturcynę. Rukiew wodna jest także źródłem licznych minerałów, m.in. żelaza, jodu, manganu, wapnia, a także witamin A, C, E i K. Skuteczność rukwii wodnej nie została potwierdzona w badaniach klinicznych, a informacje na jej temat pochodzą głównie z badań in vitro i na zwierzętach. U ludzi przyjmowanie ekstraktu z rukwii przyczyniało się do obniżenia stężenia CRP. Niektóre badania kliniczne wskazują, że rukiew działa przeciwutleniająco przez hamowanie peroksydacji lipidów i obniżanie poziomu dysmutazy ponadtlenkowej.[1]

Aktywność rukwii wodnej w badaniach in vitro i na zwierzętach

Badania in vitro wykazały, że izotiocyjaniany obecne w rukwii wodnej działają chemoprewencyjnie przez hamowanie metabolizmu czynników rakotwórczych.[2] [3] Badania na zwierzętach wykazały, że miejscowe stosowanie ekstraktu z rukwii wodnej zmniejsza obrzęk u myszy.[4]

Bezpieczeństwo stosowania rukwii wodnej

Stosowanie rukwii wodnej w ilościach występujących w żywności jest uważane za prawdopodobnie bezpieczne, tak samo jak krótkotrwałe przyjmowanie ekstraktów w ilości do 750 mg/kg.[1] Długotrwałe stosowanie lub wysokie dawki mogą przyczyniać się do podrażnienia żołądka.

Rukiew wodna w ciąży i podczas laktacji

Suplementacja rukwii wodnej w ilościach większych niż te obecne w żywności może być niebezpieczna ze względu na ryzyko indukcji skurczów macicy i wywołania poronienia.

Interakcje rukwii wodnej

Rukiew wodna może działać moczopędnie i wpływać na stężenie litu w osoczu. Ze względu na wysoką zawartość witaminy K spożywanie dużych ilości rukwii wodnej może wpływać na zmniejszenie działania warfaryny. Preparatów z rukwią wodną nie powinny stosować osoby z wrzodami żołądka i/lub dwunastnicy oraz chorobami zapalnymi nerek.

Preparaty dostępne na rynku zawierające rukiew wodną

Preparaty zawierające rukiew wodną są dostępne głównie na stronach internetowych, rzadko w asortymentach aptek. Mają status suplementów diety. Wybrane preparaty zostały przedstawione w poniższej tabeli.

Wybrane suplementy zawierające rukiew wodną:

Nazwa preparatu Zawartość rukwii wodnej w sugerowanej dawce dobowej Opis producenta
Rukiew Wodna Yango 500 mg ekstraktu 20:1 z liści Suplement diety zawierający rukiew wodną, która jest silnym antyoksydantem i źródłem witamin.
Poe N ° 6 Rukiew wodna Propos Nature 0,6% na 100 ml produktu (dziennie 2 ml 1-5 razy na dobę)

Pozostałe składniki:

Jodek potasu, molibdenian amonu, siarczan manganu, siarczan miedzi, siarczan żelaza,

Suplement diety stosowany w celu regulacji zaburzeń związanych z brakiem żelaza –   zmęczenia, słabości i braku apetytu.
Phyto-Min Watercress of Ifigen 1% na 150 ml produktu (1-2 ml dziennie)

Pozostałe składniki:

Magnez, cynk, fosfor, potas, kobalt, lit, nikiel, ekstrakt z kwiatu pomarańczy

 

Suplement diety, który działa jako środek oczyszczający i moczopędny, a także wspiera funkcje trawienne.

 

Piśmiennictwo

  1. Clemente, M., Miguel, M. D., Felipe, K. B., Gribner, C., F Moura, P., R Rigoni, A. A., B Parisotto, E., T Piltz, M., Valdameri, G., Henneberg, R., B Schonhofen, C., S Carvalho, J. L., Fernandes, L. C., G Miguel, O. (2020). Biomarkers of oxidative stress and inflammation in people witha physical disability treated with a standardized extract of Nasturtium officinale: A randomized, double-blind, and placebo-controlled trial. Phytotherapy research : PTR, 34(10), 2756–2765. https://doi.org/10.1002/ptr.6718
  2. Rose, P., Faulkner, K., Williamson, G., Mithen, R. (2000). 7-Methylsulfinylheptyl and 8-methylsulfinyloctyl isothiocyanates from watercress are potent inducers of phase II enzymes. Carcinogenesis, 21(11), 1983–1988. https://doi.org/10.1093/carcin/21.11.1983
  3. Getahun, S. M., Chung, F. L. (1999). Conversion of glucosinolates to isothiocyanates in humans after ingestion of cooked watercress. Cancer epidemiology, biomarkers & prevention : a publication of the American Association for Cancer Research, cosponsored by the American Society of Preventive Oncology, 8(5), 447–451.
  4. Camponogara, C., Silva, C. R., Brusco, I., Piana, M., Faccin, H., de Carvalho, L. M., Schuch, A., Trevisan, G., Oliveira, S. M. (2019). Nasturtium officinale R. Br. effectively reduces the skin inflammation induced by croton oil via glucocorticoid receptor-dependent and NF-κB pathways without causing toxicological effects in mice. Journal of ethnopharmacology, 229, 190–204. https://doi.org/10.1016/j.jep.2018.10.011
Subskrybuj
Powiadom o
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments
FB
Twitter/X
LinkedIn
WhatsApp
Email
Wydrukuj

Zobacz też

Inne o wskazaniach:

0
Wyraź swoje zdanie i dodaj komentarz :)x

Zaloguj się