fbpx

Wiązówka błotna – Filipendula ulmaria L.

Autor:
Publikacja: 06/05/2021
Wiązówka błotna – Filipendula ulmaria
Wiązówka błotna (Filipendula ulmaria) wykazuje działanie bakteriostatyczne, przeciwzapalne i gastroprotekcyjne. Nie był on jednak badany klinicznie.

Spis treści

Treść tylko dla farmaceutów i techników farmaceutycznych.

W medycynie wiązówka błotna wykorzystywana była od lat jako środek o działaniu przeciwkrwotocznym. Celtowie stosowali kwiat wiązówki na bóle i gorączkę – wiązówka była jednym z ważniejszych ziół starożytnej Europy. W XIX wieku odkryto, że wiązówka błotna jest bogatym źródłem salicylanów. Od dawnej nazwy wiązówki (Spirea ulmaria) pochodzi nazwa „aspiryna”.

Surowce

Ziele wiązówki – Filipendulae ulmariae herba

Skład chemiczny

Ziele wiązówki zawiera glikozydy fenolowe (salicyna, populina), flawonoidy (rutyna, hiperozyd, spireozyd), garbniki, olejek eteryczny, salicylan metylu i kwas salicylowy.[1]

Działanie

Kwiat wiązówki wykazuje działanie:

  • bakteriostatyczne (potwierdzone dla olejku z wiązówki),
  • przeciwzapalne (w badaniach in vitro),
  • gastroprotekcyjne (w badaniach na zwierzętach wykazano, że wyciąg z wiązówki ogranicza gastrotoksyczne działanie kwasu acetylosalicylowego).

Kwiat wiązówki, pomimo swojego przeciwzapalnego działania, nie zwiększa ryzyka owrzodzeń przewodu pokarmowego.

Zastosowanie poparte wynikami badań klinicznych

Kwiat wiązówki nie był badany klinicznie.

Zastosowanie jako tradycyjny produkt leczniczy roślinny

Kwiat wiązówki może być stosowany w leczeniu takich dolegliwości jak:

  • przeziębienie,
  • bóle stawowe.[2]

Zastosowanie w medycynie ludowej

Historycznie wiązówka była stosowana jako surowiec przeciwbiegunkowy (co jest uzasadnione dużą zawartością garbników) oraz jako środek przeciwbólowy i przeciwgorączkowy.

Interakcje

W związku z zawartością garbników, przyjmowanie żelaza i naparów z kwiatu wiązówki powinno być oddzielone 2-godzinną przerwą w czasie.

Bezpieczeństwo stosowania

Przyjmowanie naparów z kwiatów wiązówki może mieć wpływ na krzepliwość krwi, więc należy na tydzień przed zabiegiem zaprzestać jego stosowania.

Preparaty z kwiatu wiązówki nie powinny być stosowane przez osoby z nadwrażliwością lub alergią na salicylany.

Przykładowe preparaty

Leki zawierające wiązówkę błotną to

  • Kwiat wiązówki (FLOS/Kawon) – zioła do zaparzania (do stosowania pomocniczo w przeziębieniu).

Ponadto wyciąg z wiązówki błotnej jest składnikiem leków złożonych:

  • Reumaherb – tabletki powlekane (do stosowania w chorobach zwyrodnieniowych stawów).

Piśmiennictwo

  1. Braun L, Cohen M et al.: Herbs and natural supplements 4th edition. Elsevier, 2015.
  2. EMA: Community herbal monograph on Filipendula ulmaria (L.) Maxim., flos, 2011.
Subskrybuj
Powiadom o
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments
FB
Twitter/X
LinkedIn
WhatsApp
Email
Wydrukuj

Zobacz też

Inne o wskazaniach: ,

mgr farm.
Wiktoria Pałasiewicz
mgr farm.
Miłosz Różański
mgr farm.
Miłosz Różański
0
Wyraź swoje zdanie i dodaj komentarz :)x

Zaloguj się