Bylica piołun wzięła swą łacińską nazwę Artemisia od greckiej bogini Artemidy. Bylicę dodawano do atramentów, by odstraszała myszy i owady od książek, a także wkładano do poduszek, by chroniła przed molami. Bylica piołun w miejscach spoczynku nocnego miała działać usypiająco. Z bylicy pozyskiwany jest także alkohol – absynt (piołunówka), który cieszył się popularnością wśród takich artystów jak Vincent van Gogh czy Ernest Hemingway. Ziele w formie nalewki lub palone ma lekkie działanie psychodeliczne.
Surowce
Ziele piołunu – Absinthii herba
Skład chemiczny
Ziele bylicy piołun jest surowcem goryczowo-aromatycznym. Swoją gorycz zawdzięcza laktonom seskwiterpenowym (takimi jak absyntyna, artabsyna). Bylica piołun zawiera także olejek eteryczny, który składa się m.in. z toksycznego tujonu.[1]
Działanie
Ziele bylicy piołun wykazuje działanie:
- przeciwrobacze (dzięki zawartości tujonu i laktonów seskwiterpenowych),
- przeciwzapalne (wykazane w badaniach in vitro),
- przeciwgorączkowe (wykazane w badaniach in vitro),
- przeciwbakteryjne (dzięki zawartości tujonu, wykazane w badaniach in vitro),
- przeciwgrzybicze (w warunkach in-vitro hamowało rozwój Candidia albicans i Saccharomyces cerevisiae).[1]
Zastosowanie poparte wynikami badań klinicznych
Brak jest badań klinicznych potwierdzających celowość stosowania ziela piołunu.
Zastosowanie jako tradycyjny produkt leczniczy roślinny
Ziele bylicy piołun może być stosowane w leczeniu takich dolegliwości jak:[2]
- Brak apetytu.
- Zaburzenia żołądkowo-jelitowe. Ziele piołunu stymuluje wydzielanie soków trawiennych i żółci dzięki obecności substancji goryczowych, które podrażniają zakończenia nerwowe znajdujące się na języku i na drodze odruchu wzmagają wydzielanie soków trawiennych.
Zastosowanie w medycynie ludowej
Ziele bylicy piołun jest używane także w medycynie ludowej w takich schorzeniach jak: pasożytnicze choroby skóry (wszy, świerzbowce) i owsiki (tujon zawarty w zielu działa na nie toksycznie).
Interakcje
Nie są znane interakcje ziela piołunu z lekami.
Bezpieczeństwo stosowania
Przedawkowanie alkoholowych preparatów z ziela piołunu lub stosowanie olejku eterycznego może powodować zaburzenia OUN, które mogą prowadzić do drgawek, a ostatecznie do utraty przytomności i śmierci. Przeciwwskazaniem do stosowania jest alergia na jedną z substancji czynnych surowca lub rośliny z rodziny Asteraceae.[2]
Według monografii EMA, że względu na brak wystarczających danych na temat bezpieczeństwa, nie zaleca się przyjmowania preparatów z ziela bylicy kobietom w ciąży i karmiącym piersią oraz dzieciom do 18. roku życia.
Pacjenci z kamieniami żółciowymi i innymi zaburzeniami dróg żółciowych powinni skonsultować się z lekarzem przed zastosowaniem preparatów z ziela piołunu. Preparaty z surowca mogą też wpływać na możliwość prowadzenia pojazdów, dlatego nie zaleca się prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn.[2]
Przykładowe preparaty
Dostępne leki zawierające bylicę piołun to:
- Ziele piołunu (FLOS) – zioła do zaparzania (do stosowania wspomagająco w braku łaknienia).
Ponadto dostępne są leki złożone, takie jak:
- Artemisol – płyn na skórę (stosowany we wszawicy).
Piśmiennictwo: