Bylica piołun wzięła swą łacińską nazwę Artemisia od greckiej bogini Artemidy. Bylicę dodawano do atramentów, by odstraszała myszy i owady od książek, a także wkładano do poduszek, by chroniła przed molami. Bylica piołun w miejscach spoczynku nocnego miała działać usypiająco. Z bylicy pozyskiwany jest także alkohol – absynt (piołunówka), który cieszył się popularnością wśród takich artystów jak Vincent van Gogh czy Ernest Hemingway. Ziele w formie nalewki lub palone ma lekkie działanie psychodeliczne.

Surowce

Ziele piołunu – Absinthii herba

Skład chemiczny

Ziele bylicy piołun jest surowcem goryczowo-aromatycznym. Swoją gorycz zawdzięcza laktonom seskwiterpenowym (takimi jak absyntyna, artabsyna). Bylica piołun zawiera także olejek eteryczny, który składa się m.in. z toksycznego tujonu.^[1]

Działanie

Ziele bylicy piołun wykazuje działanie:

• przeciwrobacze (dzięki zawartości tujonu i laktonów seskwiterpenowych),
• przeciwzapalne (wykazane w badaniach in vitro),
• przeciwgorączkowe (wykazane w badaniach in vitro),
• przeciwbakteryjne (dzięki zawartości tujonu, wykazane w badaniach in vitro),
• przeciwgrzybicze (w warunkach in-vitro hamowało rozwój Candidia albicans i Saccharomyces cerevisiae).^[1]

Czytaj też:

Morszczyn pęcherzykowaty – Fucus vesiculosus

Krwawnik pospolity – Achillea millefolium L.

Dzień Świadomości o Kleszczowym Zapaleniu Mózgu w Wydawnictwie Farmaceutycznym

Zastosowanie poparte wynikami badań klinicznych

Brak jest badań klinicznych potwierdzających celowość stosowania ziela piołunu.

Zastosowanie jako tradycyjny produkt leczniczy roślinny

Ziele bylicy piołun może być stosowane w leczeniu takich dolegliwości jak:^[2]

• Brak apetytu.
• Zaburzenia żołądkowo-jelitowe. Ziele piołunu stymuluje wydzielanie soków trawiennych i żółci dzięki obecności substancji goryczowych, które podrażniają zakończenia nerwowe znajdujące się na języku i na drodze odruchu wzmagają wydzielanie soków trawiennych.

Zastosowanie w medycynie ludowej

Ziele bylicy piołun jest używane także w medycynie ludowej w takich schorzeniach jak: pasożytnicze choroby skóry (wszy, świerzbowce) i owsiki (tujon zawarty w zielu działa na nie toksycznie).

Interakcje

Nie są znane interakcje ziela piołunu z lekami.

Bezpieczeństwo stosowania

Przedawkowanie alkoholowych preparatów z ziela piołunu lub stosowanie olejku eterycznego może powodować zaburzenia OUN, które mogą prowadzić do drgawek, a ostatecznie do utraty przytomności i śmierci. Przeciwwskazaniem do stosowania jest alergia na jedną z substancji czynnych surowca lub rośliny z rodziny Asteraceae.^[2]

Według monografii EMA, że względu na brak wystarczających danych na temat bezpieczeństwa, nie zaleca się przyjmowania preparatów z ziela bylicy kobietom w ciąży i karmiącym piersią oraz dzieciom do 18. roku życia.

Pacjenci z kamieniami żółciowymi i innymi zaburzeniami dróg żółciowych powinni skonsultować się z lekarzem przed zastosowaniem preparatów z ziela piołunu. Preparaty z surowca mogą też wpływać na możliwość prowadzenia pojazdów, dlatego nie zaleca się prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn.^[2]

Przykładowe preparaty

Dostępne leki zawierające bylicę piołun to:

• Ziele piołunu (FLOS) – zioła do zaparzania (do stosowania wspomagająco w braku łaknienia).

Ponadto dostępne są leki złożone, takie jak:

• Artemisol – płyn na skórę (stosowany we wszawicy).

Piśmiennictwo

1. DerMarderosian A i Beutler JA [red]: The Review of Natural Products. Facts & Comparisons, 2014.⬏⬏
2. EMA: European Union herbal monograph on Artemisia absinthium L., herba, 2017.⬏⬏⬏