Pytanie

Furosemid i torasemid są diuretykami pętlowymi. Są stosowane przede wszystkim w leczeniu obrzęków przy niewydolności serca oraz nadciśnienia. Jakie są różnice między nimi? Czy można je stosować zamiennie?

Krótka odpowiedź

Furosemid i torasemid to dwa diuretyki pętlowe. Torasemid działa silniej i dwa razy dłużej, ponadto wykazuje aktywność antyaldosteronową, przez co nie powoduje tak silnego wydalania potasu. Hamuje też skurcz naczyń wywołany przez angiotensynę II. Rzeczywiście może poprawić stan funkcjonalny pacjenta, ale nie wpływa to na śmiertelność ogólną.

Czytaj też: Wycofano wybrane serie Nasen i Furosemidum Polfarmex

Wyjaśnienie

Torasemid jest lekiem silniejszym od furosemidu. Siła działania furosemidu w dawce 40 mg jest porównywalna z siłą torasemidu w dawce 10 mg. Różne źródła podają, że torasemid jest silniejszy od 2 do 8 razy. W ujęciu wagowym działanie moczopędne, natriuretyczne i chloruretyczne torasemidu jest około 8 razy silniejsze niż furosemidu, ale działanie kaliuretyczne torasemidu jest tylko 3 razy silniejsze niż furosemidu.^[1] Przy stosowaniu dawek równoważnych torasemid będzie powodował oszczędzanie potasu względem furosemidu.

W randomizowanym, krzyżowym badaniu klinicznym z udziałem 16 pacjentów z wyrównaną zastoinową niewydolnością serca wykazano, że torasemid wchłania się szybciej od furosemidu. Ponadto biodostępność torasemidu jest większa i mniej zmienna niż furosemidu. Wpływ obu leków na zmianę w 24-godzinnym wydalaniu elektrolitów jest porównywalny,^[2] jednak torasemid rzadziej powoduje hipokaliemię.^[3] Jest to związane z faktem, że torasemid, jak potwierdzają badania in vitro na tkankach zwierzęcych, wykazuje aktywność antyaldosteronową.^[4] Inne badanie in vitro wykazało, że torasemid hamuje skurcz naczyń wywołany przez angiotensynę II.^[5] Aktywność antyaldosteronowa torasemidu jest korzystna również dlatego, że przeciwdziała włóknieniu mięśnia sercowego.^[6] Oprócz lepszej biodostępności względem furosemidu, torasemid ma dłuższy czas działania, bez efektu z odbicia charakterystycznego dla furosemidu.^[1]

Lepsze parametry farmakokinetyczne wskazywałyby, że torasemid jest skuteczniejszym diuretykiem, jednak efekty kliniczne tych różnic nie są takie jednoznaczne. Trzy niezależne metaanalizy potwierdziły poprawę stanu funkcjonalnego u pacjentów leczonych torasemidem. Jednocześnie nie wykazano różnic w ogólnej śmiertelności wśród pacjentów z niewydolnością serca leczonych torasemidem w porównaniu z furosemidem.^[7][8][9] Jedna z metaanaliz wykazała, że torasemid był związany z istotnie statystycznie niższym ryzykiem zgonu sercowego w porównaniu z furosemidem.^[7] Dwie metaanalizy wykazały, że torasemid wiązał się z niższym ryzykiem ponownej hospitalizacji z powodu niewydolności serca w porównaniu z furosemidem.^[7][8] Trzecia metaanaliza nie znalazła istotnej różnicy w odsetkach ponownej hospitalizacji z powodu niewydolności serca pomiędzy pacjentami leczonymi torsemidem i furosemidemem.^[9]

Zmianę furosemidu na torasemid można rozważać jedynie u pacjentów z niewydolnością serca, którzy nie uzyskali kontroli objawów za pomocą furosemidu, pomimo leczenia zgodnego z wytycznymi.^[9]

Piśmiennictwo

1. Broekhuysen, J., Deger, F., Douchamps, J., Ducarne, H., & Herchuelz, A. (1986). Torasemide, a new potent diuretic. Double-blind comparison with furosemide. European journal of clinical pharmacology, 31 Suppl, 29–34. https://doi.org/10.1007/BF00541464⬏⬏
2. Vargo, D. L., Kramer, W. G., Black, P. K., Smith, W. B., Serpas, T., & Brater, D. C. (1995). Bioavailability, pharmacokinetics, and pharmacodynamics of torsemide and furosemide in patients with congestive heart failure. Clinical pharmacology and therapeutics, 57(6), 601–609. https://doi.org/10.1016/0009-9236(95)90222-8⬏
3. Cosín, J., Díez, J., & TORIC investigators (2002). Torasemide in chronic heart failure: results of the TORIC study. European journal of heart failure, 4(4), 507–513. https://doi.org/10.1016/s1388-9842(02)00122-8⬏
4. Uchida, T., Yamanaga, K., Nishikawa, M., Ohtaki, Y., Kido, H., & Watanabe, M. (1991). Anti-aldosteronergic effect of torasemide. European journal of pharmacology, 205(2), 145–150. https://doi.org/10.1016/0014-2999(91)90812-5⬏
5. Fortuño, A., Muñiz, P., Ravassa, S., Rodriguez, J. A., Fortuño, M. A., Zalba, G., & Díez, J. (1999). Torasemide inhibits angiotensin II-induced vasoconstriction and intracellular calcium increase in the aorta of spontaneously hypertensive rats. Hypertension (Dallas, Tex. : 1979), 34(1), 138–143. https://doi.org/10.1161/01.hyp.34.1.138⬏
6. MacFadyen, R. J., Barr, C. S., & Struthers, A. D. (1997). Aldosterone blockade reduces vascular collagen turnover, improves heart rate variability and reduces early morning rise in heart rate in heart failure patients. Cardiovascular research, 35(1), 30–34. https://doi.org/10.1016/s0008-6363(97)00091-6⬏
7. Abraham, B., Megaly, M., Sous, M., Fransawyalkomos, M., Saad, M., Fraser, R., Topf, J., Goldsmith, S., Simegn, M., Bart, B., Azzo, Z., Mesiha, N., & Sharma, R. (2020). Meta-Analysis Comparing Torsemide Versus Furosemide in Patients With Heart Failure. The American journal of cardiology, 125(1), 92–99. https://doi.org/10.1016/j.amjcard.2019.09.039⬏⬏⬏
8. Miles, J. A., Hanumanthu, B. K., Patel, K., Chen, M., Siegel, R. M., & Kokkinidis, D. G. (2019). Torsemide versus furosemide and intermediate-term outcomes in patients with heart failure: an updated meta-analysis. Journal of cardiovascular medicine (Hagerstown, Md.), 20(6), 379–388. https://doi.org/10.2459/JCM.0000000000000794⬏⬏
9. Kido, K., Shimizu, M., & Hashiguchi, M. (2019). Comparing torsemide versus furosemide in patients with heart failure: A meta-analysis. Journal of the American Pharmacists Association : JAPhA, 59(3), 432–438. https://doi.org/10.1016/j.japh.2019.01.014⬏⬏⬏