Tiazolidynediony (TZD, pochodne tiazolidynedionu, glitazony) to leki przeciwcukrzycowe stosowane w cukrzycy typu II. Glitazony mogą być stosowane w monoterapii cukrzycy lub w skojarzeniu z innymi lekami hipoglikemizującymi.

Mechanizm działania glitazonów

Pochodne taziolidynedionu aktywują receptory PPAR-γ (receptory aktywowane przez proliferatory peroksysomów). Aktywowane receptory indukują ekspresję odpowiednich genów, co skutkuje wytworzeniem białek odpowiedzialnych za przemianę lipidów i węglowodanów w organizmie. Efektem jest zwiększenie wrażliwości na działanie insuliny tkanki tłuszczowej, mięśniowej, a także wątroby, co prowadzi do zwiększenia wykorzystania glukozy oraz zmniejszenia jej produkcji w organizmie.

Podział glitazonów

Jedynym glitazonem dostępnym na polskim rynku jest:

• pioglitazon (Pioglitasone Bioton) – stosowany doustnie raz lub 2 razy na dobę.^[1]

Rosiglitazon, inny lek z tej grupy, został wycofany przez EMA ze względu na zwiększone ryzyko niewydolności serca.

Czytaj też:

Wyprzedaż na platformie farmaceuta.pro – 15% zniżki na wszystko

Pacjent z pierwszą receptą na insulinę – Case study

Leki na łagodny rozrost prostaty

Wskazówki dotyczące stosowania glitazonów

Stosując pochodne tiazolidynedionu, należy pamiętać, że:

• początek działania glitazonów jest opóźniony i pojawia się po 8-12 tygodniach stosowania,
• do najczęściej występujących działań niepożądanych glitazonów należą infekcje górnych dróg oddechowych oraz obrzęki powodujące wzrost masy ciała.

Tematykę cukrzycy poruszyliśmy także w innych opracowaniach:

• (Patrz: “Powikłania cukrzycy”.)
• (Patrz: “Przegląd Lekowy: Neuropatia, cukrzyca i zaburzenia erekcji [Case #19]”.)

Pozostałe grupy leków stosowane w leczeniu cukrzycy omówiono w innych opracowaniach:

• • (Patrz: “Insuliny”.)
  • (Patrz: “Inkretynomimetyki”.)
  • (Patrz: “Gliptyny”.)
  • (Patrz: “Pochodne sulfonylomocznika”.)

Piśmiennictwo:

1. ChPL Pioglitasone Bioton⬏