Diuretyki oszczędzające potas to leki stosowane w schorzeniach wymagających zwiększonej diurezy z jednoczesnym zachowaniem potasu w organizmie. Wskazaniami do zastosowania diuretyków oszczędzających potas są najczęściej obrzęki różnego pochodzenia, a także hiperaldosteronizm pierwotny, nadciśnienie tętnicze oraz niewydolność serca.
Mechanizm działania
Antagonisty aldosteronu i pochodne pseudoaminy powodują zwiększenie wydzielania wody i sodu, a hamują wydzielanie potasu i magnezu. Skutkuje to zwiększoną diurezą i natriurezą oraz zatrzymaniem potasu w organizmie.
Podział diuretyków oszczędzających potas
Do diuretyków oszczędzających potas zaliczamy antagonisty aldosteronu i bezpośrednie inhibitory kanałów sodowych zależnych od aldosteronu,
Antagonisty aldosteronu to:
- spironolakton – dostępny w postaci tabletek (Finospir, Spironol, Ismian, Verospiron),
- eplerenon – dostępny w postaci tabletek (Eleveon, Eplenocard, Espiro, Inspra, Nonpres).
- kanrenonian potasu – dostępny w postaci roztworu do wstrzykiwań (Aldactone).
Antagonisty aldosteronu omówiono szerzej w innym opracowaniu. (Patrz: “Antagonisty aldosteronu”.)
Do bezpośrednich inhibitorów kanałów sodowych zależnych od aldosteronu zaliczamy:
- amiloryd – dostępny tylko w połączeniu z hydrochlorotiazydem, (Tialorid),
- triamteren – niedostępny w Polsce.
Wskazówki dotyczące stosowania diuretyków oszczędzających potas
Podczas stosowania diuretyków oszczędzających potas należy pamiętać, że:
- stosowanie innych leków oszczędzających potas (np. inhibitorów konwertazy angiotensyny) lub soli potasu wymaga konsultacji z lekarzem,
- mogą one powodować hiperkaliemię, dlatego powinno się systematycznie monitorować stężenie elektrolitów we krwi oraz czynność nerek. (Patrz: “Badanie elektrolitów”.)
Tematykę diuretyków oszczędzających potas poruszyliśmy także w innych opracowaniach:
