fbpx

Mięta pieprzowa – Mentha pipperita L.

Autor:
Publikacja: 22/11/2024
Aktualizacja: 23/07/2023
Mięta pieprzowa – Mentha pipperita
Mięta pieprzowa (Mentha pipperita) wykazuje działanie rozkurczające mięśnie gładkie i wiatropędne, żółciopędne, wspomagające trawienie, przeciwbakteryjne, przeciwalergiczne, przeciwutleniające, przeciwgrzybicze.
Substancje:

Spis treści

Treść tylko dla farmaceutów i techników farmaceutycznych.

Mięta znana była już w starożytności. Nazwa tej rośliny pojawia się w jednym z greckich mitów, opowiadających historię greckiego boga, Hadesa, zakochanego w pięknej nimfie o imieniu Minthe. Żona Hadesa z zazdrości rzuca na nimfę zły czar, przez który zamienia ją w roślinę. Hades, nie mogąc pomóc wybrance w inny sposób, obdarza ją pięknym zapachem i leczniczymi właściwościami. Przez lata mięta wykorzystywana była jako cenna roślina lecznicza, o której wiedza przekazywana była z pokolenia na pokolenie.

Surowce

Liść mięty pieprzowej – Menthae piperitae folium

Olejek miętowy – Menthae piperitae aetheroleum

Skład chemiczny

W skład liścia mięty wchodzi: olejek eteryczny (zawierający mentol i menton), garbniki typu Labiatae – kwas rozmarynowy, flawonoidy (takie jak luteolina, apigenina, diosmetyna) i sole mineralne.[1][2]

Działanie

Mięta pieprzowa wykazuje działanie:

  • rozkurczające mięśnie gładkie (za to działanie prawdopodobnie odpowiada blokada kanałów wapniowych, badania były prowadzone z udziałem ludzi),[3] i wiatropędne,[4]
  • żółciopędne (badania prowadzone in vitro i na zwierzętach pokazały, że olejek miętowy zwiększa ekspresję genów odpowiedzialnych za syntezę kwasów żółciowych),[2][5]
  • wspomagające trawienie[6] i łagodzące nudności,[7]
  • przeciwbakteryjne (in vitro),
  • przeciwalergiczne (badanie na szczurach),[8]
  • przeciwutleniające (badanie na szczurach wykazało ochronę przed chemicznie wywołaną hepato- i nefrotoksycznością),[9]
  • przeciwgrzybicze (in vitro).[10]

Zastosowanie poparte wynikami badań klinicznych

Uzasadnione klinicznie wskazania do stosowania mięty to:

  • niestrawność, co potwierdzono przeglądem systematycznym obejmującym 17 badań klinicznych,[6]
  • zespół jelita drażliwego (IBS).[11]

Zastosowanie jako tradycyjny produkt leczniczy roślinny

Mięta pieprzowa może być stosowana w leczeniu takich dolegliwości jak:

  • Zaburzenia żołądkowo-jelitowe, w tym: kolki jelitowe, wzdęcia.[12] Składniki aktywne mięty ułatwiają trawienie i przyspieszają opróżnianie przewodu pokarmowego.

Zobacz też:

Zastosowanie w medycynie ludowej

W medycynie ludowej mięta jest stosowana na takie choroby jak: schorzenia wątroby, zapalenia stawów, zapalenia tkanki łącznej, zapalenia ścięgien, nerwobóle, bóle mięśni, zakażenia układu oddechowego  (olejek eteryczny mięty stosowany wziewnie działa przeciwzapalnie, przeciwbakteryjnie i antyseptyczne), stany skurczowe przełyku (DES) i bóle głowy.

Interakcje

Mogą wystąpić interakcje liścia mięty z lekami, takimi jak:

  • felodypina (Plendil) – w badaniach na zwierzętach składniki olejku miętowego zwiększają biodostępność tych leków,[13][14]
  • simwastatyna (Zocor) – w badaniach na zwierzętach składniki olejku miętowego zwiększają biodostępność tych leków,[13][14]
  • cyklosporyna (Equoral) w badaniach na zwierzętach składniki olejku miętowego zwiększają biodostępność tych leków.

W badaniach in vitro zaobserwowano także, że olejek może zwiększać biodostępność leków metabolizowanych przez enzym wątrobowy CYP3A4.

Interakcje te dotyczą jednak wyłącznie skoncentrowanych ekstraktów z olejku. Bardzo mało prawdopodobne jest, aby wpływ miał np. napar z mięty.

Bezpieczeństwo stosowania

Po zastosowaniu liścia mięty może nasilić się refluks żołądkowo-jelitowy i zgaga.[12]

Należy zachować ostrożność stosując preparaty z miętą pieprzową w takich przypadkach jak:

  • nadwrażliwość na substancje czynne,
  • silne stany zapalne pęcherzyka żółciowego, ciężkie schorzenia wątroby i nerek,
  • stany zapalne żołądka,
  • refluks żołądkowo-jelitowy.[15]

Olejku z mięty nie wolno stosować u dzieci < 5. r.ż. z uwagi na ryzyko skurczu oskrzeli.

Praktyczne wskazówki dla pacjentów

Mięta jest uważana za roślinę bezpieczną, dlatego z powodzeniem może być stosowana w zaburzeniach żołądkowo-jelitowych, także u dzieci powyżej 5. roku życia. Podawana jest najczęściej w postaci naparu.

Efekt działania mięty występuje bardzo szybko, wzrasta wraz z długotrwałym stosowaniem.

Przykładowe preparaty

Na polskim rynku dostępne są leki zawierające miętę pieprzową:

  • Mięta fix (Herbapol, FLOS) – zioła do zaparzania (do stosowania w leczeniu niestrawności).
  • Liść mięty (Kawon) – zioła do zaparzania (do stosowania leczeniu niestrawności).
  • Liść mięty pieprzowej (FLOS) – zioła do zaparzania (do stosowania w leczeniu niestrawności).
  • Oleomint – kapsułki (do stosowania w stanach skurczowych przewodu pokarmowego, wzdęciach, bólu brzucha, szczególnie u pacjentów z IBS).

Dostępne są również leki złożone z miętą pieprzową lub wyciągiem:

  • Artecholin N – płyn doustny (do stosowania w leczeniu niestrawności).
  • Cholitol – płyn doustny (do stosowania w leczeniu niestrawności i schorzeniach dróg żółciowych).
  • Dentosept – płyn do płukania jamy ustnej (do stosowania w stanach zapalnych jamy ustnej i dziąseł, powierzchniowym zapaleniu przyzębia, krwawieniach z dziąseł, pomocniczo w paradontozie).
  • Dentosept A – płyn z dodatkiem benzokainy, inaczej anestezyny (do stosowania w jamie ustnej w stanach zapalnych jamy ustnej i dziąseł, aftach, odleżynach i pomocniczo w paradontozie).
  • Gastrobonisol – płyn doustny (do stosowania w leczeniu niestrawności).
  • Gastrosan fix – zioła do zaparzania (do stosowania w stanach skurczowych w obrębie jamy brzusznej, wzdęciach, pomocniczo w stanach zapalnych przewodu pokarmowego jako lek o działaniu łagodnie przeciwzapalnym).
  • Hepatosan – zioła do zaparzania (do stosowania żółciopędnie w leczeniu niestrawności).
  • Iberogast – płyn doustny (do stosowania w czynnościowych zaburzeniach żołądkowo-jelitowych, w tym w Zespole Jelita Drażliwego – IBS).
  • Krople żołądkowe forte (Herbapol) – krople doustne (do stosowania w leczeniu niestrawności).
  • Krople miętowe (Aflofarm/Amara/Hasco/Herbapol) – krople doustne (do stosowania w leczeniu niestrawności i stanów skurczowych w obrębie jamy brzusznej).
  • Krople żołądkowe (Amara/Farmina) – krople doustne (do stosowania w leczeniu niestrawności).
  • Nervosan – zioła do zaparzania (do stosowania w stanach nadpobudliwości nerwowej i zaburzeniach snu).
  • Normosan – zioła do sporządzania odwaru (do stosowania jako środek przeczyszczający).
  • Persen forte – kapsułki twarde (do stosowania w stanach nadpobudliwości nerwowej i zaburzeniach snu).
  • Salviasept – płyn do sporządzania roztworu do płukania jamy ustnej i gardła (do stosowania w stanach zapalnych jamy ustnej i gardła).
  • Septosan – zioła do zaparzania (do stosowania jako płukanka w stanach zapalnych jamy ustnej, dziąseł i gardła).
  • Tabletki przeciw niestrawności Labofarm – tabletki (do stosowania w leczeniu niestrawności).

Piśmiennictwo

  1. Duband F et al.: Aromatic and polyphenolic composition of infused peppermint. Mentha × piperita L. Ann Pharm Fr, 1992.
  2. DerMarderosian A, Beutler JA [red]: The Review of Natural Products. Facts & Comparisons, 2014
  3. Grigoleit HG, Grigoleit P: Peppermint oil in irritable bowel syndrome. Phytomedicine, 2005.
  4. Massey BT: Diffuse esophageal spasm: a case for carminatives? J Clin Gastroenterol, 2001.
  5. Grigoleit HG, Grigoleit P: Pharmacology and preclinical pharmacokinetics of peppermint oil. Phytomedicine, 2005.
  6. Thompson-Coon J, Ernst E: Systematic review: herbal medicinal products for non-ulcer dyspepsia. Aliment Pharmacol Ther, 2002.
  7. Tate S: Peppermint oil: a treatment for postoperative nausea. J Adv Nurs, 1997.
  8. Inoue T et al.: Effects of peppermint (Mentha piperita L.) extracts on experimental allergic rhinitis in rats. Biol Pharm Bull, 2001.
  9. Sroka Z, Fecka I, Cisowski W: Antiradical and anti-H2O2 properties of polyphenolic compounds from an aqueous peppermint extract. Z Naturforsch C, 2005.
  10. Mimica-Dukic N et al.: Antimicrobial and antioxidant activities of three Mentha species essential oils. Planta Med, 2003.
  11. Dew MJ, Evans BK, Rhodes J: Peppermint oil for the irritable bowel syndrome: a multicentre trial. Br J Clin Pract, 1984.
  12. EMA: European Union herbal monograph on Mentha x piperita L., folium, 2017.
  13. Dresser GK et al.: Peppermint oil increases the oral bioavailability of felodipine and simvastatin. Clin Pharmacol Ther, 2002.
  14. Dresser GK et al.: Evaluation of peppermint oil and ascorbyl palmitate as inhibitors of cytochrome P4503A4 activity in vitro and in vivo. Clin Pharmacol Ther, 2002.
  15. McKay DL, Blumberg JB: A review of the bioactivity and potential health benefits of peppermint tea (Mentha piperita L.). Phytother Res, 2006.
Subskrybuj
Powiadom o
1 komentarz
Najwyżej oceniane
Nowsze Najstarsze
Inline Feedbacks
View all comments
Magdalena Wiśniowska

Bardzo ciekawy artykuł! Super, że jest podanych aż tyle leków zawierających miętę pieprzową.

FB
Twitter/X
LinkedIn
WhatsApp
Email
Wydrukuj

Zobacz też

Inne o wskazaniach:

mgr farm.
Aleksandra Zapała

Inne o substancji:

1
0
Wyraź swoje zdanie i dodaj komentarz :)x

Zaloguj się