Mięta znana była już w starożytności. Nazwa tej rośliny pojawia się w jednym z greckich mitów, opowiadających historię greckiego boga, Hadesa, zakochanego w pięknej nimfie o imieniu Minthe. Żona Hadesa z zazdrości rzuca na nimfę zły czar, przez który zamienia ją w roślinę. Hades, nie mogąc pomóc wybrance w inny sposób, obdarza ją pięknym zapachem i leczniczymi właściwościami. Przez lata mięta wykorzystywana była jako cenna roślina lecznicza, o której wiedza przekazywana była z pokolenia na pokolenie.
Surowce
Liść mięty pieprzowej – Menthae piperitae folium
Olejek miętowy – Menthae piperitae aetheroleum
Skład chemiczny
W skład liścia mięty wchodzi: olejek eteryczny (zawierający mentol i menton), garbniki typu Labiatae – kwas rozmarynowy, flawonoidy (takie jak luteolina, apigenina, diosmetyna) i sole mineralne.[1][2]
Działanie
Mięta pieprzowa wykazuje działanie:
- rozkurczające mięśnie gładkie (za to działanie prawdopodobnie odpowiada blokada kanałów wapniowych, badania były prowadzone z udziałem ludzi),[3] i wiatropędne,[4]
- żółciopędne (badania prowadzone in vitro i na zwierzętach pokazały, że olejek miętowy zwiększa ekspresję genów odpowiedzialnych za syntezę kwasów żółciowych),[2][5]
- wspomagające trawienie[6] i łagodzące nudności,[7]
- przeciwbakteryjne (in vitro),
- przeciwalergiczne (badanie na szczurach),[8]
- przeciwutleniające (badanie na szczurach wykazało ochronę przed chemicznie wywołaną hepato- i nefrotoksycznością),[9]
- przeciwgrzybicze (in vitro).[10]
Zastosowanie poparte wynikami badań klinicznych
Uzasadnione klinicznie wskazania do stosowania mięty to:
- niestrawność, co potwierdzono przeglądem systematycznym obejmującym 17 badań klinicznych,[6]
- zespół jelita drażliwego (IBS).[11]
Zastosowanie jako tradycyjny produkt leczniczy roślinny
Mięta pieprzowa może być stosowana w leczeniu takich dolegliwości jak:
- Zaburzenia żołądkowo-jelitowe, w tym: kolki jelitowe, wzdęcia.[12] Składniki aktywne mięty ułatwiają trawienie i przyspieszają opróżnianie przewodu pokarmowego.
Zobacz też:
Zastosowanie w medycynie ludowej
W medycynie ludowej mięta jest stosowana na takie choroby jak: schorzenia wątroby, zapalenia stawów, zapalenia tkanki łącznej, zapalenia ścięgien, nerwobóle, bóle mięśni, zakażenia układu oddechowego (olejek eteryczny mięty stosowany wziewnie działa przeciwzapalnie, przeciwbakteryjnie i antyseptyczne), stany skurczowe przełyku (DES) i bóle głowy.
Interakcje
Mogą wystąpić interakcje liścia mięty z lekami, takimi jak:
- felodypina (Plendil) – w badaniach na zwierzętach składniki olejku miętowego zwiększają biodostępność tych leków,[13][14]
- simwastatyna (Zocor) – w badaniach na zwierzętach składniki olejku miętowego zwiększają biodostępność tych leków,[13][14]
- cyklosporyna (Equoral) w badaniach na zwierzętach składniki olejku miętowego zwiększają biodostępność tych leków.
W badaniach in vitro zaobserwowano także, że olejek może zwiększać biodostępność leków metabolizowanych przez enzym wątrobowy CYP3A4.
Interakcje te dotyczą jednak wyłącznie skoncentrowanych ekstraktów z olejku. Bardzo mało prawdopodobne jest, aby wpływ miał np. napar z mięty.
Bezpieczeństwo stosowania
Po zastosowaniu liścia mięty może nasilić się refluks żołądkowo-jelitowy i zgaga.[12]
Należy zachować ostrożność stosując preparaty z miętą pieprzową w takich przypadkach jak:
- nadwrażliwość na substancje czynne,
- silne stany zapalne pęcherzyka żółciowego, ciężkie schorzenia wątroby i nerek,
- stany zapalne żołądka,
- refluks żołądkowo-jelitowy.[15]
Olejku z mięty nie wolno stosować u dzieci < 5. r.ż. z uwagi na ryzyko skurczu oskrzeli.
Praktyczne wskazówki dla pacjentów
Mięta jest uważana za roślinę bezpieczną, dlatego z powodzeniem może być stosowana w zaburzeniach żołądkowo-jelitowych, także u dzieci powyżej 5. roku życia. Podawana jest najczęściej w postaci naparu.
Efekt działania mięty występuje bardzo szybko, wzrasta wraz z długotrwałym stosowaniem.
Przykładowe preparaty
Na polskim rynku dostępne są leki zawierające miętę pieprzową:
- Mięta fix (Herbapol, FLOS) – zioła do zaparzania (do stosowania w leczeniu niestrawności).
- Liść mięty (Kawon) – zioła do zaparzania (do stosowania leczeniu niestrawności).
- Liść mięty pieprzowej (FLOS) – zioła do zaparzania (do stosowania w leczeniu niestrawności).
- Oleomint – kapsułki (do stosowania w stanach skurczowych przewodu pokarmowego, wzdęciach, bólu brzucha, szczególnie u pacjentów z IBS).
Dostępne są również leki złożone z miętą pieprzową lub wyciągiem:
- Artecholin N – płyn doustny (do stosowania w leczeniu niestrawności).
- Cholitol – płyn doustny (do stosowania w leczeniu niestrawności i schorzeniach dróg żółciowych).
- Dentosept – płyn do płukania jamy ustnej (do stosowania w stanach zapalnych jamy ustnej i dziąseł, powierzchniowym zapaleniu przyzębia, krwawieniach z dziąseł, pomocniczo w paradontozie).
- Dentosept A – płyn z dodatkiem benzokainy, inaczej anestezyny (do stosowania w jamie ustnej w stanach zapalnych jamy ustnej i dziąseł, aftach, odleżynach i pomocniczo w paradontozie).
- Gastrobonisol – płyn doustny (do stosowania w leczeniu niestrawności).
- Gastrosan fix – zioła do zaparzania (do stosowania w stanach skurczowych w obrębie jamy brzusznej, wzdęciach, pomocniczo w stanach zapalnych przewodu pokarmowego jako lek o działaniu łagodnie przeciwzapalnym).
- Hepatosan – zioła do zaparzania (do stosowania żółciopędnie w leczeniu niestrawności).
- Iberogast – płyn doustny (do stosowania w czynnościowych zaburzeniach żołądkowo-jelitowych, w tym w Zespole Jelita Drażliwego – IBS).
- Krople żołądkowe forte (Herbapol) – krople doustne (do stosowania w leczeniu niestrawności).
- Krople miętowe (Aflofarm/Amara/Hasco/Herbapol) – krople doustne (do stosowania w leczeniu niestrawności i stanów skurczowych w obrębie jamy brzusznej).
- Krople żołądkowe (Amara/Farmina) – krople doustne (do stosowania w leczeniu niestrawności).
- Nervosan – zioła do zaparzania (do stosowania w stanach nadpobudliwości nerwowej i zaburzeniach snu).
- Normosan – zioła do sporządzania odwaru (do stosowania jako środek przeczyszczający).
- Persen forte – kapsułki twarde (do stosowania w stanach nadpobudliwości nerwowej i zaburzeniach snu).
- Salviasept – płyn do sporządzania roztworu do płukania jamy ustnej i gardła (do stosowania w stanach zapalnych jamy ustnej i gardła).
- Septosan – zioła do zaparzania (do stosowania jako płukanka w stanach zapalnych jamy ustnej, dziąseł i gardła).
- Tabletki przeciw niestrawności Labofarm – tabletki (do stosowania w leczeniu niestrawności).
Piśmiennictwo
- Duband F et al.: Aromatic and polyphenolic composition of infused peppermint. Mentha × piperita L. Ann Pharm Fr, 1992.⬏
- DerMarderosian A, Beutler JA [red]: The Review of Natural Products. Facts & Comparisons, 2014⬏⬏
- Grigoleit HG, Grigoleit P: Peppermint oil in irritable bowel syndrome. Phytomedicine, 2005.⬏
- Massey BT: Diffuse esophageal spasm: a case for carminatives? J Clin Gastroenterol, 2001.⬏
- Grigoleit HG, Grigoleit P: Pharmacology and preclinical pharmacokinetics of peppermint oil. Phytomedicine, 2005.⬏
- Thompson-Coon J, Ernst E: Systematic review: herbal medicinal products for non-ulcer dyspepsia. Aliment Pharmacol Ther, 2002.⬏⬏
- Tate S: Peppermint oil: a treatment for postoperative nausea. J Adv Nurs, 1997.⬏
- Inoue T et al.: Effects of peppermint (Mentha piperita L.) extracts on experimental allergic rhinitis in rats. Biol Pharm Bull, 2001.⬏
- Sroka Z, Fecka I, Cisowski W: Antiradical and anti-H2O2 properties of polyphenolic compounds from an aqueous peppermint extract. Z Naturforsch C, 2005.⬏
- Mimica-Dukic N et al.: Antimicrobial and antioxidant activities of three Mentha species essential oils. Planta Med, 2003.⬏
- Dew MJ, Evans BK, Rhodes J: Peppermint oil for the irritable bowel syndrome: a multicentre trial. Br J Clin Pract, 1984.⬏
- EMA: European Union herbal monograph on Mentha x piperita L., folium, 2017.⬏⬏
- Dresser GK et al.: Peppermint oil increases the oral bioavailability of felodipine and simvastatin. Clin Pharmacol Ther, 2002.⬏⬏
- Dresser GK et al.: Evaluation of peppermint oil and ascorbyl palmitate as inhibitors of cytochrome P4503A4 activity in vitro and in vivo. Clin Pharmacol Ther, 2002.⬏⬏
- McKay DL, Blumberg JB: A review of the bioactivity and potential health benefits of peppermint tea (Mentha piperita L.). Phytother Res, 2006.⬏
Bardzo ciekawy artykuł! Super, że jest podanych aż tyle leków zawierających miętę pieprzową.